Zengin ülkeler iklim felaketine karşı sığınak sağlamıyor: çalışma

İklim değişikliği konusunda endişe duyan kamu borcu yatırımcıları, artan küresel sıcaklıklara karşı ulusal tepkileri incelerken, giderek daha zengin ülkelerin küresel ısınmayla mücadeleye yardımcı olmak için üzerlerine düşeni yapmadığını buluyorlar.

Egemen İklim Fırsatları ve Riskleri Değerlendirme Projesi’ne göre, emisyonları azaltmaya yönelik 2030 ulusal taahhütlerine dayalı olarak hiçbir ülke 1,5°C’lik bir gelecek yolunda ilerlemektedir. Dahası, 70 ülkedeki emisyon ve politikaların incelenmesi, daha zengin ülkelerin iklim değişikliğiyle mücadelede daha iyi bir iş çıkardığına dair “büyük bir eğilim” olmadığını gösteriyor.

GIB Varlık Yönetimi sürdürülebilirlik sorumlusu ve ASCOR eş başkanı Victoria Barron, yaptığı açıklamada, yatırımcıların hükümetlerin daha güvenilir eylemlerini görmesi gerektiğini söyledi. “Yatırımcıların sermayenin taşınmasında önemli bir rol oynadığını” ve “bu akışların iklim ve enerji alanında güçlü ve somut ulusal politikalar gerektirdiğini” ekledi.

Yatırımcılar büyük ölçüde iklim risklerinin piyasalarda tam olarak fiyatlandırılmadığı konusunda hemfikir ve akademisyenler artık ülkelere yönelik potansiyel maliyetleri hesaplamak için “iklim devlet borcu ölüm döngüsü” adını verdikleri şeyi inceliyorlar. Rapora göre, incelemeye alınan 70 endeks, üç ana devlet tahvili piyasası endeksinin yüzde 100’ünü oluşturuyor.

ASCOR’un bulguları, ülkelerin vatandaşlarını şiddetli yangınlardan ve sellerden koruyamadıkları iddiasıyla kendilerini yasal tehditlere karşı giderek daha savunmasız buldukları bir zamanda ortaya çıktı. Uluslararası Adalet Divanı’nın önümüzdeki ay tartışmaya ilişkin görüşünü vermek üzere duruşma yapması planlanıyor.

Dünyanın en büyük ekonomisi olan ve Başkan seçilen Donald Trump’ın Paris İklim Anlaşması’ndan çekilmesinin beklendiği ABD’de beklentiler iyileşmiyor. Ayrıca Enerji Bakanlığı’nın başına bir hidrolik kırma şirketi CEO’su atadı.

Avrupa’da kurumsal direnç, politika yapıcıların sürdürülebilirlik girişimlerine olan bağlılığını test ediyor ve bu girişimler, yüksek idari maliyetler olarak algılandığı için halihazırda saldırı altında.

ASCOR, yatırımcıların ülkelerin iklim değişikliğine nasıl tepki verdiklerini ölçmelerine, izlemelerine ve karşılaştırmalarına yardımcı olmak amacıyla üç yıl önce kuruldu. Raporda, Kosta Rika ve Angola’nın 1,5°C kriterlerini karşılamaya yakın olmaları nedeniyle öne çıktığı belirtildi. Bu arada, ülkelerin yüzde 20’sinden azı yeni kömür, petrol ve gaz üretimine yönelik onayları durdurmayı taahhüt etti ve yüzde 80’den fazlasının fosil yakıt sübvansiyonlarını aşamalı olarak kaldırma konusunda şeffaf ve güvenilir taahhütleri yok.

Finansman da geride kalıyor. Raporun yazarları, zengin ülkelerin yüzde 80’inden fazlasının, Bakü’deki COP29 iklim zirvesinde 300 milyar dolara çıkarılan 100 milyar dolarlık yıllık uluslararası iklim finansmanı hedefine kendi nispi paylarına katkıda bulunmadığı sonucuna vardı.

Gelişmekte olan ülkelerin ihtiyaçlarının boyutuna ilişkin netlik eksikliği nedeniyle finansman yavaşlayabilir. Raporda, bunların yalnızca üçte birinin iklim değişikliğini hafifletme ve gerekli gördükleri uyum önlemlerinin maliyetleri konusunda şeffaf olduğu ortaya çıktı. Ülkeler genel olarak sorumluluğu üstlenmiyor: Yasal iklim çerçevesine sahip 40 ülkenin yarısından biraz azı, hükümetlerinin yükümlülüklerini yerine getirmemesi durumunda önlem veya yaptırımları belirliyor.

Daha tutarlı bilgi talebi, ASCOR’un projenin kapsamını başlangıçtaki 25 ülkenin ötesinde 70 ülkeye genişletmesine yol açtı. Olumlu tarafı, araştırmacılar artık 40 ülkenin iklim değişikliğini ele alacak yasal çerçevelere sahip olduğunu ve bunların dörtte üçünün fiziksel riskleri yönetme planları olduğunu söyledi.

ASCOR’un akademik ortağı Geçiş Girişimi Merkezi tarafından yazılan raporda, karbon ayak izi küresel sera gazı emisyonlarının %85’ini ve küresel ekonominin %90’ını oluşturan ülkeler incelendi.

(Başlık dışında bu hikaye NDTV personeli tarafından düzenlenmemiştir ve ortak bir yayından yayınlanmıştır.)