Yargıtay’dan özel mülkiyete ilişkin büyük emir

Yüksek Mahkeme bugün verdiği dönüm noktası niteliğindeki bir kararda, özel mülklerin tamamının kamu yararı için devlet tarafından tahsis edilebilecek topluluk kaynakları olarak nitelendirilmediğini söyledi. Hindistan Başyargıcı DY Chandrachud liderliğindeki dokuz yargıçlı Anayasa heyeti, çetrefilli konuya ilişkin kararı 8-1 çoğunlukla verdi.

Üç karar verildi – Baş Yargıç kendisi ve altı meslektaşı için bir karar yazdı, Yargıç BV Nagaratna eşzamanlı fakat ayrı bir karar yazdı ve Yargıç Sudhanshu Dhulea buna karşı çıktı. Yedek kulübesindeki yargıçlar Baş Yargıç DY Chandrachud, Yargıç Hrishikesh Roy, Yargıç Nagaratna BV, Yargıç Sudhanshu Dhulia, Yargıç JB Pardiwala, Yargıç Manoj Misra, Yargıç Rajesh Bindal, Yargıç SC Sharma ve Yargıç AG Masih idi.

Dava, Devlet Politikasının Direktif İlkelerini (Anayasa’nın hükümetlere yasa ve politikalar oluştururken takip etmesi gereken yönergeleri) yerine getirmek için devlet tarafından yapılan yasaları koruyan Anayasa’nın 31C Maddesi ile ilgilidir. 31C Maddesi tarafından korunan kanunlar arasında 39B Maddesi de bulunmaktadır. Madde 39B, Devletin politikasını, toplumun maddi kaynaklarının mülkiyeti ve kontrolünün, kamu yararına hizmet edecek şekilde en iyi şekilde dağıtılmasını sağlamaya yönelik olarak yönlendireceğini belirtmektedir.

Bu bağlamda Başyargıç şu yorumu yaptı: “39B’de kullanılan topluluğun maddi kaynakları özel mülkiyetteki kaynakları da içeriyor mu? Teorik olarak cevap evettir, ifade özel mülkiyetli kaynakları da içerebilir. Ancak bu Mahkeme, bu hususa abone olamamaktadır. azınlık “Ranganath Reddy’de Adalet Iyer’in Görüşü Bir bireyin sahip olduğu her kaynağın, yalnızca maddi ihtiyaçların niteliğini karşılıyor olması nedeniyle toplumun maddi bir kaynağı olarak kabul edilemeyeceğine inanıyoruz.”

“39B kapsamına giren söz konusu kaynağa ilişkin bir soruşturma, rekabete özgü olmalı ve kaynağın doğası, özellikleri, kaynağın toplumun refahı üzerindeki etkisi gibi kapsamlı olmayan bir faktörler listesine tabi olmalıdır. kaynağın kıtlığı ve böyle bir kaynağı özel oyuncuların elinde yoğunlaştırmanın sonuçları,” diye ekledi “Bu Mahkeme tarafından geliştirilen kamu güveni ilkesi, hangi kaynakların bir topluluğun maddi kaynaklarının kapsamına girdiğini belirlemeye de yardımcı olabilir. “

1977’de yedi yargıçtan oluşan bir kurul 4:3 çoğunlukla özel mülkiyete ait tüm mülklerin topluluğun maddi kaynakları kapsamına girmediğine karar verdi. Ancak, azınlık görüşüne göre Yargıç Krishna Iyer, kamu ve özel kaynakların Madde 39(b) uyarınca “topluluğun maddi kaynakları” kapsamına girdiğini belirtmiştir.

Yargıç Nagrathna, ayrı kararında, Yargıç Iyer’in kararına ilişkin gözlemleri konusunda Baş Yargıç ile aynı fikirde değildi.

“Yargıç Krishna Iyer, toplumun maddi kaynaklarını geniş anlamda devlete öncelik veren anayasal ve ekonomik yapıya göre değerlendirdi. Aslında Kırk İkinci Değişiklik, sosyalizmi Anayasa’ya dahil etti. Önceki yargıçları suiistimal nedeniyle eleştirebilir miyiz? sırf farklı bir yorumsal sonuca vardıkları için mi? “

“Gelecek kuşakların yargı kardeşlerinin geçmişin yargıç kardeşlerine saygı duyması endişe verici… belki de yargıçların görevlerini yerine getirdiği dönemi ve devletin izlediği sosyal ve ekonomik politikaları gözden kaçırarak… Ancak liberalleşmeden sonra, 1991 reformlarından sonra yaşanan paradigma değişikliği, bu Mahkemenin geçmiş yargıçlarının Anayasayı kötüye kullanıyor diye damgalanmasına yol açamaz… Başlangıçta bu Mahkemenin bu tür açıklamalarının samimi olmadığını savunduğunu söyleyebilirim. ve şunları söyledi: “Görev yemini ediyorum… ama bir kez Ekonomi politikalarında paradigma değişikliği oldu… Gelecek nesillerin hakimleri bu uygulamaya uymamalı, ben de Başsavcı’nın bu konudaki görüşüne katılmıyorum. saygınlık.”