Trump Takımı tamamen sadakatle ilgilidir

Son ABD başkanlık seçimleri beklentileri boşa çıkardı ve Amerikan siyasetini öngörülemeyen şekillerde şekillendirecek sonuçlar üretti. ABD tarihinde yalnızca ikinci kez, bir başkan arka arkaya olmayan dönemleri kazandı. Tartışmalı bir geçişe ilişkin yaygın beklentilere rağmen, iktidarın Başkan Biden’dan Başkan Trump’a devri oldukça sorunsuz gerçekleşti.

Bu seçim Trump’ı göreve döndürmekten fazlasını yaptı; Aynı zamanda Cumhuriyetçi Parti’ye Kongre’nin her iki kanadının da kontrolünü vererek yürütme ve yasama organları arasındaki kontrol “üçlemesini” tamamladı. Bu çoğunluk sayesinde Trump, kabinesini oluşturmak için hızla harekete geçti ve iddialı ve bazı açılardan radikal bir siyasi yönelime bağlılığının sinyalini verdi. Kabine seçimleri seçmen tabanına güven verdi ve Demokratlar ve hatta bazı Cumhuriyetçiler arasında yeni tartışmalara yol açtı.

Karmaşık karışım

Trump’ın Kabine adaylıkları pek çok kişiyi şaşırttı; siyasi sadakat ve alışılmadık kişiliklerin birleşimiyle statükoyu sarsma kararlılığını yansıtıyor. Sırasıyla Dışişleri Bakanı ve Ulusal Güvenlik Danışmanı Senatör Marco Rubio ve Kongre Üyesi Michael Waltz için yaptığı seçimler ihtiyatlı bir iyimserlikle karşılandı. Ancak diğer adaylıklar her iki partinin de endişelerini artırdı. Örneğin Trump’ın Pete Hegseth’i Savunma Bakanı olarak seçmesi, ordunun rolü, finansmanı ve yapısına ilişkin muhafazakar bir yeniden değerlendirmenin sinyali olarak görülüyor. Sert görüşleriyle tanınan Hegseth’in, uzun vadeli uluslararası konuşlandırmalardan elde edilen kaynakların eve getirilmesini sağlayabilecek, asker sayısının daha hedefli bir şekilde azaltılması için baskı yapması bekleniyor.

Bir diğer tartışmalı karar ise Trump’ın Tulsi Gabbard’ı Ulusal İstihbarat Direktörü olarak atama kararı oldu. Müdahale karşıtı duruşuyla tanınan eski bir Demokrat kongre üyesi olan Gabbard, ABD’nin yurtdışındaki askeri operasyonlarına yönelik eleştirileri ve Suriye Devlet Başkanı Beşar Esad gibi muhaliflere karşı nispeten diplomatik tonu nedeniyle inceleme altına alındı. Dış müdahalelere ilişkin konumu her iki taraftan da ciddi bir dirençle karşılaşabilir.

Neden bazı isimler kaşlarını kaldırdı?

Trump’ın iç politikadaki rollerine ilişkin tercihleri ​​daha güçlü tepkilere yol açtı. Başsavcı olarak Matt Gaetz’i ve Sağlık ve İnsan Hizmetleri Bakanı olarak Robert F. Kennedy Jr.’ı seçmesi, siyasi yelpazedeki endişeleri artırdı. Eleştirmenler, devam eden yasal sorunları olan tartışmalı bir isim olan Gaetz’i, Adalet Bakanlığı’na liderlik etme konusunda aşırı kutuplaştırıcı bir seçim olarak görüyor. Benzer şekilde, aşılara karşı açık sözlü muhalefetiyle tanınan Kennedy, ulusal sağlık politikasını denetleyen bir yönetime liderlik etmeye uygunluğu konusunda soru işaretleri yaratıyor.

Trump’ın önde gelen işadamları Vivek Ramaswamy ve Elon Musk liderliğinde kurduğu Hükümet Verimliliği Departmanı, coşku ve şüphe karışımı bir duyguyla karşılandı. Her ne kadar hükümet operasyonlarının basitleştirilmesi ve bürokrasinin azaltılması kavramı birçok kişi tarafından kabul edilse de böyle bir girişimin fizibilitesi belirsizliğini koruyor. DOGE’nin rolünün öncelikli olarak yurt içi olması amaçlanıyor ve genellikle yavaş operasyonları nedeniyle eleştirilen Dışişleri Bakanlığı ve Pentagon gibi kurumların verimsizliğini hedef alıyor. Ancak bazıları radikal kesintilerin veya yeniden yapılanmanın hükümet işlevlerini aksatacağından ve iyileştirmeler yerine darboğazlar yaratabileceğinden korkuyor.

Bu atamaların ortasında, Trump’ın vasıflardan ziyade sadakate öncelik verdiğine dair spekülasyonlar artıyor. Bazı Cumhuriyetçiler, bazı adayların parti çoğunluğuna sahip olsa bile Senato’yu geçmekte zorluk çekebileceği yönündeki endişelerini özel olarak dile getirdi. Bu senaryo Trump’ı hassas bir duruma sokacaktır.

Marjinal kurallar mı?

Demokratlar ise Trump’ın kabine seçimlerini eleştirdiler ve yönetiminin siyasi çevrelerden gelen isimlerle dolu izolasyonculuğa dönüşme riski taşıdığını belirttiler. Küçük, ideolojik olarak yakın bir çevrede yönetimin en kötüsü olabileceği konusunda uyarıyorlar.

Tartışmalara rağmen Trump’ın Rubio, Waltz ve Hegseth’i aday göstermesi, iddialı bir dış politika yoluyla Amerika’nın yurtdışındaki rolünü güçlendirme yönünde açık bir niyetin sinyalini veriyor. Onun yönetimi, Çin gibi rakipler karşısında sağlam durmaya, geleneksel ittifakları güçlendirmeye ve yeni askeri çatışmalardan kaçınmaya odaklanmış görünüyor. Aynı zamanda Trump yönetimi, seçim kampanyasında Amerikan çıkarlarına öncelik verme vaadine uygun olarak devam eden savaşlara askeri müdahaleyi sınırlama eğiliminde görünüyor.

Hindistan için Trump’ın başkanlığa dönüşü ABD-Hindistan ilişkilerinde yeni bir sayfa açabilir. Hem Rubio hem de Waltz, ABD ile Hindistan arasındaki daha yakın ilişkilerin güçlü destekçileri ve ortaklığın Çin’in Hint-Pasifik bölgesindeki etkisine karşı koymak için gerekli olduğunu düşünüyorlar. En önemlisi, Trump ile Başbakan Modi arasındaki kişisel ilişki, ikili ilişkilere belirlilik engelleri ekliyor.

Trump’ın seçimleri onun sadık bir ekip kurma arzusunu yansıtırken aynı zamanda geleneksel yönetim yapılarına meydan okuma ve Amerika’nın geleceği için farklı bir vizyon izleme niyetini de gösteriyor.

(Harsh V. Pant, ORF’de Çalışmalardan Sorumlu Başkan Yardımcısı ve King’s College London’da Profesördür. Vivek Mishra, ORF’de Amerika Kıtası Üyesidir.)

Yasal Uyarı: Bunlar yazarların kişisel görüşleridir