Stand-up, Drama ve Spambotlar: Yaratıcı Dünya Yapay Zekayı Ele Alıyor

San Francisco’daki Golden State Warriors arenasının yanındaki kavisli cam binada, küçük kolları olan sekiz Spam kutusu canlanıyor ve minyatür klavyelerde yapay zeka tarafından oluşturulan sözcüklere dokunuyor. Yapay zekadan ilham alan sanata adanmış bir galeri olan Misalignment AI Müzesi’nin parçasıydılar.

Şehrin diğer ucunda, Lower Haight’taki bir mağazanın bodrum katında, bir grup teknoloji çalışanı, teknoloji temalı bir komedi programı olan Yapay Zekasız için programlama dilleri, ChatGPT ve Nvidia hisse senedi fiyatları hakkında stand-up komedi setleri sergiledi.

Bir ay önce, San Francisco’nun Glen Park semtinde sisli bir yaz gecesinde, bir grup teknoloji çalışanı, yüzyılın ortasında ofis işlevi gören bir evde toplanıp “Doomers” adlı hikayeye dayanan yeni bir roman okumak için çalışmaya başladı. Felaket tellalları”. Manşetler, OpenAI girişiminin CEO’su Sam Altman’ın kısa süreliğine kovulduğu hafta sonu etrafında dönüyordu.

Yapay zeka, sanat ve eğlence dünyasını, küresel ölçekte olası telif hakkı ihlallerinden, ruhsuz bir makinenin devraldığı iş kayıplarına kadar pek çok endişeyle karşı karşıya bırakıyor. Ancak yapay zeka hızla yaratıcı topluluğun temel öğesi haline geliyor.

Bu teknoloji uzun zamandır bilim kurgunun temelini oluşturuyor ancak şimdi, OpenAI’nin ChatGPT’sinin başlattığı patlamadan iki yıl sonra, bu filmlerin ve kitapların gündeme getirdiği sorunların hepsi daha gerçekçi geliyor. Giderek daha fazla sanatçı, oyun yazarı ve komedyen günümüzün mevcut yapay zeka teknolojisinden ilham alıyor: etik ikilemleri, etkisi, tehlikeleri, saçmalıkları ve hatta CEO’ları.

Kitleler onu yiyor. Kickstarter aracılığıyla fon toplandıktan sonra “Doomers”ın önümüzdeki yılın başlarında New York ve San Francisco’da resmi olarak gösterilmesi planlanıyor. 2023 yılında sekiz haftalık bir pop-up olarak başlayan Misalignment AI Müzesi, San Francisco’nun Mission Bay semtinde daha büyük bir kalıcı alana taşınacak ve Şubat ayında yeniden açılacak. Akıllı olmayan yapay zeka, aylık bir olay haline geldi ve diğer şehirlere de yayılmayı planlıyor.

Yapay zekayla ilgili en yenilikçi çalışmalardan bazıları, bu abartılı reklama gülen veya riskler konusunda alarm veren teknoloji sektörünün içinden gelen kişilerden geliyor. Bazıları endüstrinin entrikalarına hayran kalan yabancılardan geliyor.

Yapay zeka, kendi alanlarında bir araç olarak kullanılmasına karşı mücadele ederken bile sanatçıların inceleyeceği, çağrıştıracağı ve alay edeceği ilginç bir konu haline geldi. Ekim ayında 10.000’den fazla oyuncu, yazar ve müzisyen, çalışmalarının yapay zeka sistemlerini eğitmek için kullanılmasına karşı çıkan bir mektuba imza attı.

Aralarında Ses Aktörleri, Amerika Kayıt Endüstrisi Birliği ve New York Times’ın da bulunduğu en az 10 grup, teknolojinin telif hakkıyla korunan eserleri izinsiz olarak yasa dışı olarak kullandığını iddia ederek AI şirketlerine dava açtı. Grafik tasarımcılardan film yıldızlarına kadar pek çok sanatçı, yapay zekanın yakında bunların yerini alabileceği yönündeki endişelerini dile getirdi.

Müzenin kurucusu ve küratörü Audrey Kim, “Bu kesinlikle hepimizi etkileyen büyük bir konu ve bundan etkilenen herkesin tartışmanın bir parçası olması gerekiyor” dedi.

Karışıklıktan Marie Antoinette’e

Bayan Kim, şu anda General Motors’a ait olan sürücüsüz otomobil şirketi Cruise’daki operasyonlardaki çalışmalarından başlayarak en az on yıldır yapay zeka üzerine düşünüyor. Meslektaşları öğle yemeğinde yapay zekanın toplumdaki rolü hakkında tartışıyorlardı. Son yıllarda bu tartışma daha da yaygınlaştıkça Bayan Kim, sanatın yapay zekayı oluşturan insanlarla geri kalanımız arasındaki boşluğu doldurmanın bir yolu olabileceğine karar verdi.

Bağışlarla desteklenen, kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan müzesi, başlangıçta tamamen yapay zekanın risklerini ele almaya odaklandı. Ancak teknoloji alanında çalışan insanlarla yaptığı görüşmeler sonucunda Bayan Kim, teknoloji uzmanları arasında yapay zekanın insanlığa yönelik risklerinin ne olduğu konusunda bir fikir birliğine varılmadığını, hatta yapay zekanın nasıl çalıştığına dair evrensel bir anlayış olmadığını fark etti. Böylece öğretmeye ve büyük soruları sormaya başladım.

Sergilerden biri, televizyon efsanesi Fred Rogers’ın yapay zeka versiyonuyla yapılan görüşmelere ayrılmış bir telefon kulübesi. Sergi, ziyaretçinin sesini yorumlayan konuşmayı metne dönüştüren bir dönüştürücü ve Fred Rogers benzeri bir karakter yaratan (büyük dil modeli olarak adlandırılan) bir yapay zeka sistemi de dahil olmak üzere, onu oluşturmak için kullanılan tüm farklı teknoloji parçalarını parçalıyor. ve bir metinden konuşmaya modeli olan Bayan Kim, “Bu onun sesini taklit ediyor, dolayısıyla bu gizemli, gizemli yapay zekaya benzemiyor.”

Ataşlardan kucaklaşan iki insanın heykeli, yapay zekanın neden olduğu popüler bir kıyamet teorisini çağrıştırıyor. (Bir yapay zeka modelinden ataç yapması istendiğinde, insanların daha fazla ataç yapma yoluna girdiğine karar verebilir ve onları öldürebilir.)

Bayan Kim, müzeyi gezerken ataç kıyametiyle ilgili olarak “Bunun olacağını sanmıyorum, ancak yapay zekanın en büyük risklerinden biri stop vanasının olmamasıdır” dedi.

“Sonosystem” adlı parçada, bakterilerin yakın çekim görüntülerine yanıt olarak yapay zeka tarafından oluşturulan kuyruklu piyano çalan müzik yer alıyor. Müziğin haklarını kimin alması gerektiği konusunda tartışmaları alevlendirmek için tasarlandı: Yapay zekayı oluşturan araştırmacılar, yapay zekayı eğitmek için kullanılan müziği yaratan sanatçılar veya müziğe ilham veren bakterileri kültürleyen bilim insanları.

AI avuç içi okuyucusu veya rumba (rumba üzerindeki süpürge) gibi parçaların çoğu eğlencelidir. Bir ziyaretçinin sesinde yardım için ağlayan palyaço bebek dehşet verici.

Diğer sergiler tamamen estetiktir. Bayan Kim, müzisyen Grimes’ın yapay zeka araçlarını kullanarak tasarladığı ve hayranlarını onun sesini kullanarak yapay zeka müziği bestelemeye teşvik eden “Marie Antoinette After the Singularity” adlı iki metre uzunluğunda neon pembe ve mavi duvar halısını tanıttı. Parçaları oluşturmak ve armaların yerleştirilmesi konusunda tavsiyelerde bulunmak için Bayan Kim, Madrid’de kar amacı gütmeyen kolu Henry VIII duvar halılarını yenileyen bir grup olan Factum Arte ile sözleşme imzaladı.

Turlarında müzenin gizemli ve tuhaf ruhunu temsil eden Bayan Kim, kendisini teknoloji konusunda iyimser biri olarak görüyor. “Gelecek henüz belirlenmedi” diye ekledi. “Bunu sağlayacak ya da bozacak olan bugün yaptıklarımızdır.”

“Doomers” a gelince, onun farklı bir bakış açısı var. Matthew Gasda, Bay Altman’ın geçen yıl sosyal medyada görevden alınmasını takip ettikten sonra oyunu yazmaya ilham verdiğini söyledi. Ani görevden alma, OpenAI teknolojisinin potansiyel riskleri ve Bay Altman’ın bunları görmezden gelip gelmediği konusunda kamuoyunda bir tartışmayı ateşledi.

35 yaşındaki Bay Gasda, bu konuşmaları araştırırken, bu yeni teknolojiyi geliştiren kişilerin, bu teknolojinin toplumdaki rolü hakkında tartışma konusunda herkesten daha nitelikli olmadığına karar verdi.

“Çok fazla güce sahip olanlar sadece Y kuşağıdır” dedi.

Bay Gasda’nın önceki oyunları da o ana benziyordu. “Zoomers” New York’taki gençlerle ilgiliydi. “Dimes Meydanı” tamamen salgın sonrası şehir merkezindeki manzarayla ilgiliydi. Sık sık senaryolarının taslaklarını gayrı resmi olarak okuyor, ardından izleyicilerin geri bildirimlerini toplayıp uyarlıyor. San Francisco’daki izleyicilere sürecin tanıdık gelebileceğini söyledi.

Gülerek, “Hepiniz beta testlerini ve çalışmayan ürünleri piyasaya sürmeyi biliyorsunuz” dedi.

“Doomers”ın bu versiyonu, son yıllarda teknoloji kültürünü takip eden herkesin aşina olduğu kinayeleri vuruyor: poliküller, Waymo, p(doom), ketamin. Bay Altman ve OpenAI’deki meslektaşlarından ilham alan karakterler, iyilik ve bolluk hakkında hararetli etik tartışmaları ateşledi. Bir noktada, Bay Altman’ın karakteri (oyunda adı Seth’tir) bir bıçak alır ve birinden onu bıçaklamasını ister çünkü bunu yapmak, yapay zekanın neden olduğu kıyamet olasılığını azaltır.

İlk izleyicilerden bazıları OpenAI’nin rakibi olan Anthropic’te çalıştı ve oyunun yapay zekanın dünya için bir tehdit oluşturduğu mesajını kabul etti. Bay Gasda, son aylarda OpenAI’deki istifa dalgasının tezini doğruladığını söyledi.

“Oyunculara ‘Sanırım burada bir şeyin peşindeyiz’ dedim” dedi.

Mahkeme soytarıları

Yapay Zekasız’da yapay zekadan kaynaklanan tehdit o kadar da ciddi değildi. Sunucu Neil Patel sahnede 120 kişilik izleyici kitlesine sektördeki rolleri hakkında anket yaptı, “katma değerli mühendislere” tezahürat yaptı ve “teknik olmayan sahte e-posta işleri” ile insanlarla alay etti. Kuruculara sordu: “Neden buradasınız ve inşaat yapmıyorsunuz?”

Yapay zekanın yakında herkesin işini elinden alacağı konusunda şaka yaptı.

24 yaşındaki Bay Patel, komedi grubu Not-So-Daily Stand Up’ı kurdu, bunun nedeni kısmen kendisinin ve teknoloji komedyen arkadaşlarının diğer komedyenlerin teknolojinin işleyişini yanlış anlayan teknoloji hakkında şakalar yaptığını duymaya devam etmeleriydi. Kadroda, tümü teknoloji alanında günlük işlerde çalışan yaklaşık 55 komedyen yer alıyor. (Bay Patel bir mühendistir.)

“Kimlik bilgileri şakaları destekliyor” dedi.

Patel, yapay zekanın mühendisler de dahil olmak üzere çalışanların yerini alma tehdidinde bulunmasına rağmen meslektaşları arasındaki ortak temanın teknolojinin yeteneklerinin gerçekte ne kadar sınırlı olduğu olduğunu söyledi.

“Teknik olmayan müdürün ‘Bunu yapmak için yapay zekayı kullanabilir miyiz?’ dediği saçmalıkla karşı karşıyayız. Biz de ‘Hayır’ diyoruz. Onlar da ‘Yine de deneyin’ diyorlar.” Bay Patel söz konusu.

Son zamanlarda teknoloji şirketleri Bay Patel’in komedi grubunu onları kızartmaya davet etti. Ortam, Silikon Vadisi’nin ünlü “radikal açık sözlülüğünün” tepedekilerin hassas kibrine kadar uzanıp uzanmadığını test ediyor. Patel, komedyenlerin başkalarının söyleyemediği şeyleri söylemekten kurtulabileceğini söyledi. “Sanki biz bir grup saray soytarısıyız.”