Neden bazı ülkelerin nükleer savaşın başlarına gelmeyeceğine inanma olasılıkları daha yüksek?

Ukrayna’daki savaş yeni bir seviyeye yükseldi. Son aylarda Ukrayna için işler pek iyi gitmedi ve bu hafta Joe Biden yönetimi, Ukrayna’nın ABD tarafından sağlanan askeri taktik füze sistemlerini (Atacms) uzun menzilli füzelerle ilk kez Rusya’nın derinliklerine fırlatmasına izin verme kararı aldı.

ABD politikasındaki değişim, İngiltere ve Fransa tarafından sağlanan Ukrayna silahlarını da hesaba kattı. İngiltere ve Fransa daha önce ABD’nin izin vermesi halinde buna izin vereceklerini belirtmişlerdi.

Bu, Rusya’ya veya müttefiki Belarus’a yönelik “egemenliklerine ve/veya toprak bütünlüklerine ciddi bir tehdit oluşturan” konvansiyonel saldırıya yanıt olarak nükleer saldırı eşiğini düşüren bir kararnameyi imzalayan Vladimir Putin’in acil bir tehdidine yol açtı. ” Perşembe günkü raporlar, Rusya’nın Ukrayna’ya kıtalararası balistik füze fırlatmış olabileceğini gösterdi. Bu, bazılarına bir tür nükleer savaşın yaklaştığını gösteriyor.

Daha önce buradaydık ama belki çok uzun sürmedi. Bazıları Küba Füze Krizini ve Ekim 1962’de Amerika Birleşik Devletleri ile Sovyetler Birliği arasında algılanan nükleer savaş tehdidini hatırlayabilir. Bu konuyla ilgili kamuoyunda büyük bir endişe vardı. Sorun, Amerika Birleşik Devletleri’nin nükleer füzelerini Türkiye’den geri çektiği gizli bir anlaşmayla çözüldüğünde büyük bir rahatlama oldu (o zamanki genel anlayış, Sovyetler Birliği’nin geri adım attığı yönündeydi).

2024’te nükleer savaş olasılığına ilişkin korkuların ortasında, Rusya’ya yakın bazı ülkeler (İsveç, Norveç ve Finlandiya), kanamanın nasıl durdurulacağı ve kaygıyla nasıl başa çıkılacağıyla başlayarak vatandaşların savaşa hazırlanmasına yardımcı olmak için sivil hazırlık kılavuzlarını güncellediler (“kısıtlamalar”) Haber alımı” bir ipucuydu), şişelenmiş su ve sıhhi ürünler stoklamak için Almanlar olası bir savaşa hazırlanmaları konusunda uyarılırken, İngiltere gibi diğer Avrupa ülkeleri henüz benzer bir şey yapmadı.

Neden bazı ülkeler daha iyimser?

Peki neden bazı ülkeler endişeliyken diğerleri daha az endişeli görünüyor? İyimserlik önyargısı, yaşamınızda iyi şeylerin olma olasılığını abartma ve kötü şeylerin olma olasılığını küçümseme eğilimidir. Bir çalışmaya göre, insanların yaklaşık %80’i bir çeşit iyimserlik yanlılığından muzdariptir (veriler genellikle Batı merkezli, özellikle ABD ve İngiltere’den gelmektedir).

Bu insanlar evliliklerinin yürüyeceğine (sadece diğer evlilikler başarısız olur) ve diğer herkese kıyasla kendilerinin uzun ve tatmin edici bir hayat yaşayacaklarına inanma eğilimindedirler. Küresel krizler iyimserlik yanlılığından muaf değil. İyimserler, örneğin iklim değişikliğinin etkilerinden zarar görecek olanın kendilerinin değil, diğer insanların ve gelecek nesillerin olacağına inanma eğilimindedir.

Psikologların araştırmasına göre Batı’daki insanlar iyimserlik önyargısına özellikle duyarlı görünüyor. British Columbia Üniversitesi profesörleri Stephen Hine ve Darren Lehmann, Kanadalıların Japonlara göre daha fazla gerçekçi olmayan iyimserlik sergilediğini buldu. Diğer araştırmalar Amerikalılara karşı Japonlarla benzer bir sonuç gösterdi.

İyimserlik yanlılığı hem doğal afetlere hem de terör olaylarına ilişkin risk algısını etkileyebilir ve bir çalışma, risk algısında gerçek maruz kalma oranlarına uymayan, kültürler arası önemli farklılıklar buldu. Terör olaylarına ilişkin en yüksek risk algısı Japonlarda görülürken, Kuzey Amerikalılar ve Arjantinliler en düşük risk algısına sahip oldu. Başka bir çalışma, anakaradaki Çinlilerin, beyaz Amerikalılardan daha kötümser olan Çinli Amerikalılardan daha kötümser olduğunu ortaya çıkardı.

Amerikan karakterinde özel bir şeyler var gibi görünüyor. Bir araştırmada Rus ve Amerikalı okul çocukları ve gençlerin genel, jeopolitik iyimserlik, küresel ve kişisel kaygı düzeyleri ölçüldü. Araştırmacılar, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki gençlerin gelecekleri konusunda daha iyimser olduklarını ve daha az küresel ve kişisel kaygı gösterdiklerini buldu.

Kötü haberlerden kaçının

Peki iyimserlik önyargısı nasıl işliyor? İnsanların neye bakıp okudukları ve bu bilgiyi nasıl işledikleri konusundaki belirli önyargılarla bağlantılı görünüyor. İyimserler ruh hallerini korumak için olumsuz görüntülerden ve olumsuz bilgilerden kaçınırlar. Kötü haberleri görmekten kaçınırlar. Beyinleri ayrıca kötü haberleri farklı şekilde işler. Fonksiyonel manyetik rezonans görüntüleme (FMRI), negatif bilgilerin işlenmesine, beyinlerinin ön korteksinin kritik bir bölgesinde (sağ alt ön girus) daha düşük düzeyde bir sinir kodlamasının eşlik ettiğini göstermektedir.

Başka bir deyişle, iyimserlik yanlılığı dikkat yanlılığından (bazı şeylere dikkat ederken bazı şeyleri görmezden gelmeyi seçeriz) ve yeni, istenmeyen bilgilerden sistematik olarak öğrenme başarısızlığından kaynaklanır.

Ama iyimserlik elbette iyi bir şey mi? Bunun açık delilleri var. İyimserler çok daha uzun yaşıyor ve kalp krizinden ölme olasılıkları daha az. İyimserlik aynı zamanda kanser teşhisi sonrasında hayatta kalma süresini de artırır. Bunu, gelecekle ilgili stresi ve kaygıyı azaltarak yapar, böylece iyimserlerin bağışıklık sistemi daha iyi olur. Olumlu bir geleceğe olan inanç, bireyleri bu olumlu geleceğe gerçekten katkıda bulunabilecek şekilde hareket etmeye de teşvik eder ve böylece iyimserlik, kendi kendini gerçekleştiren bir kehanet haline gelir.

Bu nedenle insanlar bilişsel davranışçı terapi kullanılarak daha iyimser olmaları konusunda eğitilmektedir. Aynı zamanda tamamen buna adanmış bir kendi kendine yardım endüstrisi var ve bununla birlikte, yazar ve aktivist Barbara Ehrenreich’in Smile or Die adlı kitabında eleştirdiği derin bir kültürel değişim yaşanıyor. Bu yüksek düzeydeki iyimserliğin, gerçek tehditlerle başa çıkma konusundaki hazırlıklılığı baltaladığını söyledi. “Gerçek şu ki, Amerikalılar on yıllardır kendilerine olumlu düşünme tekniklerini öğretmek için çok çalışıyorlar, buna üzücü haberleri reddetme refleksi yeteneği de dahil” diye yazdı. 2008 ekonomik krizinin bunun bir örneği olduğunu ve en kötüsünü hayal etme yeteneğinin veya eğiliminin olmadığını söyledi. Belki de Dünya Savaşı bunun çarpıcı bir örneğidir.

Şu anda olup bitenlere iyimser bir açıdan bakmak mümkün. Örneğin, kar amacı gütmeyen Amerikan kuruluşu Brookings Enstitüsü, Putin’in blöf yaptığına ve nükleer silah salmaya niyetli olmadığına inanıyor.

Ancak iyimserliğin dezavantajı, insanların uyarı işaretlerini fark etmeyebilmesidir ve en kötüsüne hazırlanmak aslında insanlığın hayatta kalmasının önemli bir yönüdür.

(yazar: Jeff Beatty, Psikoloji Profesörü, Edge Hill Üniversitesi)

(Açıklama Beyanı: Geoff Beatty, iklim değişikliği mesajlarının işlenmesinde iyimserlik yanlılığı üzerine araştırma yapmak için Britanya Akademisi’nden fon aldı.)

Bu makale The Conversation’dan Creative Commons lisansı altında yeniden yayınlanmıştır. Orijinal makaleyi okuyun.

(Başlık dışında bu hikaye NDTV personeli tarafından düzenlenmemiştir ve ortak bir yayından yayınlanmıştır.)