Kendini çok seven Bollywood’a uyandırma çağrısı

Görünüşte Reema Kagti’nin en son özelliği, Süper Erkekler Malegaon (2024), popüler Bollywood ve Hollywood filmlerinin düşük bütçeli parodilerini yapan, aynı adı taşıyan şehirden farklı bir grup sinemaseverin hikayesinin ardındaki hikayedir. Ancak Kagti’nin filmini yüzeysel bir okumaya tabi tutmak, yalnızca Hindistan’ın en parlak hikaye anlatıcılarından birine değil, aynı zamanda her geçen filmle birlikte çökmekte olan ve giderek durgunlaşan bir organizmaya dönüşen bir sektöre de bir haksızlıktır. Sanatsal zekanın her türlü varlığının, film yapımcıları kılığına giren, parıldayan hiçbir şeyin aslında altın olmadığı, fikri mülkiyete dayalı cürufun donuk alanlarını zorlamaya devam eden para adamları tarafından bastırıldığı bir ulus.

“Yazar Bab Hota Hai“

Kagti’nin filmi, günümüz Bollywood’undan yaklaşık 270 kilometre uzakta ve 25 yıl önce geçmesine rağmen, dinlemek isteyen herkes için içinde yaşadığımız zamana dair düşünceli bir yorum sunuyor. Faruj Jafri (Vineet) “Katib baap hota hai” diye bağırıyor. Malegaon’dan yeterince takdir edilmeyen bir yazar olan Kumar Singh’in orijinal hikayeleri, filmin ayak takımının lideri Nasir Sheikh (Adarsh ​​​​Gourav) tarafından daha fazla taklit lehine defalarca reddedildiğinde. Varun Grover tarafından kaleme alınan bu diyalog, Malegaon’daki bu özel grubun yaşadığı zaman ve mekanın sürekliliği içinde var olurken, somut ve soyut tüm sınırları aşan duyguları uyandırıyor. Yaklaşık 400 yıl önce tüm yazarların “kapısı” William Shakespeare şu sonesini yazdığında benzer duygular uyandırılmıştı: Ne mermer ne de yaldızlı anıtlarGeoffrey gibi cesurca şunu söylüyor: “Ne mermer ne de yaldızlı anıtlar, prensler bu güçlü kafiyeden daha uzun süre dayanamayacak.” Hiçbir şey iyi bir yazarın yerini tutamaz. Eğer Shakespeare ve Grover bunu söylediyse, bu doğru olmalı.

O halde, başlangıcından bu yana sanatsal gelişime meydan okuyan bu basit düşüncenin Hindistan’daki film yapımcıları ve yapımcıları için hala anlaşılmaz kalması dikkat çekicidir. Az maaş alan senaristler, ister başarı ister başarısızlık, ister büyük ister küçük olsun, her film setinin gerçekliğini vurguluyor. Endüstrimiz sadece bu eşitsizliği normalleştirmekle kalmadı, aynı zamanda kahramanlara tapınma kültürünü de güçlü bir şekilde kolaylaştırdı; bu da yazarların maaşlarını daha da düşürerek, yazar olmasaydı esasen işsiz kalacak olan aktöre daha büyük bir maaş verilmesini sağladı.

Nasır kimlikle ilgili karmaşık bir gerçeği anlıyor

Filmin bariz Malegaon aksanı parodisi, bu bağlamda bir başka önemli fikrin altını çiziyor: sosyal ve kültürel açıdan bilinçli yazarların ve film yapımcılarının önemi. Malegaon’un bu süper çocuklarının kesin amacı, sistemin kendi sosyo-ekonomik bağlarına sahip insanlar için yapmadığı şekilde, beyazperdede kimliklerini güçlendiren bir sinema yaratmaktı. Sana hayal kurmayı öğreten Bombay’ın zulmüdür. Ancak Bombay’ın göz kamaştırıcı film yapımcılığını kopyalamak hala çok önemli çünkü filmler her şeyden önce eğlencedir, özellikle Malegaon’da.

Filmlerinin hiçbir şeyin gerçekleşmediği bir yerde çok az ücretle çalışan dokuma tezgahı işçileri ve tarım emekçileri tarafından izlenmesi için tasarlandığı Nasır’ın gözünden kaçmış değil. Böylece asıl amacı Malegaon’un umutsuzluğunu Mumbai’nin dinamizmi ile aşılamak olur. Ancak bunun için her iki ülkenin (Malegaon ve Mumbai) derinlemesine anlaşılması gerekiyor. Hem kaynak hem de referans materyallerin metnine ve yaşamına aşinalık. Bollywood’un kodamanlarını milyonlarca rupiden kurtaracak bir farkındalık.

Aynı eski, aynı eski Bollywood

Bollywood’un kendine gönderme yapan ve öz-bilinçli sinema açısından zengin bir geçmişi vardır. Ancak son zamanlarda Sans inovasyonuna başvurma ihtiyacı arttı. Ana olay örgüsünden bireysel çizgilere uzanan bir durum. Artık şakamız yok. On yıl önce yayınlanan komedileri hatırlatıyoruz. Aynı cümlenin içi boş endüstride her zaman yankılanan zayıf yankılarına gülerken, mizahın ağır meta-metin ve popüler kültür referansları aracılığıyla açıkça görülüyor.

Parıldayan dış cepheyi kararlı bir şekilde keserek, Süper Erkekler Bu aynı zamanda film yapımcılarına yük olan fiziksel, duygusal ve finansal baskıları da artırıyor. Malegaon’daki film yapımcılarının toplumsal ve ekonomik kısıtlamaların ortasında yürekten ve ruhla filmler sunmak için yorulmadan çalıştıklarını izlemek, Bollywood’un hiçbir hırs olmadan yüzlerce milyon değerinde film üretmesinin ne kadar zarar verdiğini perspektife koyuyor. Kagti’nin imajının da belirttiği gibi film yapımı bir ayrıcalıktır ve sadece Malegaon film yapımcılarının değil, Malegaon film yapımcılarının da bu ayrıcalığa eşlik eden görevlerin farkında oldukları ve bunlara yanıt verdikleri açıktır. Ne yazık ki bu olgunluk Bollywood’un çoğundan kaçıyor.

Süper Erkekler Film yapımı kısıtlamalardan muaf mı?

Filmin fikirleri Varun Kıvırcık’ın bilinçli diyalogları aracılığıyla çok güzel ifade edilirken, filmdeki sessizliklerden de anlaşılması gereken çok şey var. Faiza Ahmed Han Süpermen Malegaon Kagti’nin kurgusal romanına birçok yönden ilham veren belgesel (2008), Malegaon sakinleri arasındaki mezhep farklılıklarını ve Müslüman çoğunluk ile Hindu azınlığın birikiminin sinemaya erişimi ve sinemaya yönelik tutumları nasıl etkilediğini inceledi. Süperboylar MalegaonAncak, Malegaon’un tarihinin bu yönüne değinmemeye karar veriyor; bu, aşırılık yanlısı grupların endüstri üzerinde muazzam ama gereksiz bir etkiye sahip olduğu günümüzün Bollywood’unda pek de şaşırtıcı değil; Bu kararın taşıdığı ağırlık anlaşılıyor. Selüloidin kalıcılığı aynı zamanda bu sessizliğin sonsuza kadar yankılanacağı anlamına da geliyor.

Ama özünde, Süper Erkekler Bu, film yapımını özgürleştirmenin öyküsüdür. Biçim, üslup ve öze ilişkin tüm geleneklerden yoksun ve coşku peşinde. Bunu karakterlerin motivasyonlarında hissediyorsunuz ve yüzlerinden okuyorsunuz. Onlar güldüklerinde sen de onlarla birlikte gülersin. Onlar ağladığında sen de gözyaşı döküyorsun. Bu, mesleği konusunda açıkça gayretli kalan bir yönetmenin, zanaatlarına bağlılıklarında son derece kararlı olan film yapımcılarının dürüst film yapımıdır. Bu anlamda, Süperboylar Malegaon Film yapmış herkesi kutlayan neşeli bir film. Bombay’ın zorlu dış cephesine nüfuz edemeyen veya girmek istemeyen tüm film yapımcılarına saygılarını sunuyor. Bu, Bollywood’un kodamanlarından olmayan herkes için bir film ama oldukça şiirsel, aynı zamanda olan herkesin mutlaka görmesi gereken bir film. Sadece kendini övmeyi öğrenmiş bir kız kardeşliğe uyandırma çağrısı.

(Nidil Vohra, Toronto Üniversitesi’nde yazar, film yapımcısı ve film çalışmaları öğrencisidir.)

Yasal Uyarı: Bunlar yazarın kişisel görüşleridir