Kategori: Genel

Rio 2016 Olimpiyat madalyalı Hintli güreşçi Sakshi Malik, ‘Tanık’ adlı anı kitabında kariyerinin en acı dolu bölümlerinden bazılarını ortaya çıkardı. Birkaç ay önce sporu bırakan Malik, eski Hindistan Güreş Federasyonu (WFI) başkanı Brij Bhushan Sharan Singh’in cinsel tacize maruz kaldığını iddia ederek güçlü bir iddiada bulundu. Güreşçi, otobiyografisinde Almatı’da (Kazakistan) düzenlenen 2012 Asya Gençler Şampiyonası’nda o zamanki güreş derneği başkanı Brij Bhushan’ın otel odasında kendisine cinsel tacizde bulunmaya çalıştığı bir olaydan bahsetti.

Kitabından alıntılara vurgu yapan bir Times of India haberi, Brij Bhushan’ın otel odasına ailesiyle telefonda konuşma bahanesiyle gönderildiğini belirtti. Ancak bundan sonra yaşananlar hayatındaki en acı olaylardan biri oldu.

“Singh beni ailemle buluşturdu. Zararsız görünüyordu. Onlarla konuşup onlara maçımdan ve madalyamdan bahsettiğimde, belki de ters bir şey olmayacağını düşündüğümü hatırlıyorum. Ama telefonu kapattıktan hemen sonra o beni açmaya çalıştı. beni taciz et.” Yatağında otururken onu ittim ve ağlamaya başladım.”

Sakshi ayrıca, “Bundan sonra geri adım attı. Sanırım onun istediğini kabul etmeyeceğimi anladı. Kollarını bana ‘baba adamlar’ diye doladığını (bir babanın yaptığı gibi) söylemeye başladı ama bunun bu olduğunu biliyordum. durum böyle değil, bu yüzden onun odasından çıkıp kendi odama gittim.” Ve ağlıyorum.

Bu, güreşçinin hayatında böyle bir cinsel travmayla ilk kez karşılaşması değil. Çocukluğunda öğretmenlerinden birinin kendisine uygunsuz bir şekilde dokunduğu başka bir olayı anlattı.

“Çocukken ben de tacize uğradım ama uzun süre bunu aileme söyleyemedim çünkü bunun benim hatam olduğunu düşünüyordum. Özel ders öğretmenim beni derslere çağırırdı. Bazen bana dokunmaya çalıştı, derslere gitmeye korktum ama bunu anneme asla söyleyemedim. Bu uzun süre devam etti ve ben bu konuda sessiz kaldım.” Malik daha sonra bu olayı annesine anlattı.

“Annem bana sadece eğitim öğretmeniyle yaşanan olay sırasında değil, Singh beni takip etmeye başladığında da destek oldu. Almatı’da yaşananları unutmaya çalıştım. Ailem de bana bunu yapmamı tavsiye etti. Benden odaklanmamı istediler. hayatım.” “Bugün antrenman yapmak ve yarışmak pek fazla bir şey gibi görünmüyordu ama en azından antrenmana devam etmeme izin verildiği için minnettardım.”