Kategori: Genel

Ağustos 1962’ydi. 5 Jat’ın Alpha Şirketi, Hot Springs’in kontrolünü ele geçirme talimatı aldığında Chushul’daydı. Alpha’yı oradan Galwan’a göndermek hiçbir zaman planlanmamıştı. Binbaşı Ajit Singh’in Bravo Şirketi görevi devralacaktı. Ancak şirketinin Hot Springs’te kalması konusunda ısrar edince görev Alpha’ya düştü. Ve böylece Ekim ayında yaklaşık 60 asker Galwan noktasına ulaştı: beklenmedik bir şekilde ve fazla hazırlık yapılmadan.

Alpha ailesi Galwan’da pek çok zorlukla karşılaşacak. Yoğun kar yağışının yanı sıra Çin tesisleri kara yolunu da tamamen kapattı. Mevki tamamen hava tedarikine bağlıydı, bu da zaman zaman erzakların düşman tarafına da ineceği anlamına geliyordu. Çinliler ayrıca broşürleri kuşatarak ve propaganda sloganları atarak Alfa Ailesi üyelerinin moralini bozmaya yönelik saldırılarını da sürdürdü. “Hintçe chinni bhai bhai.”

Jat’lar komplekste dört mevki hazırladı: Binbaşı Srikant Sitaram Hasabnis komutasında bir bölümü olan bir şirket merkezi, Subedar Hoshiyar Singh komutasında bir müfreze, Naik Inder Singh komutasında başka bir bölüm ve Subedar Nihal Singh komutasında geri kalan adamlardan oluşan bir mevki. Bu yazılar arasında hiçbir bağlantı yoktu. Malzemeler de sınırlıydı ve 16 askerde herhangi bir silahın bulunmadığı bildirildi. Şirket merkezi ile tabur karargahı arasındaki telsiz iletişimi bile yalnızca programa uygundu. Her asker korkmuştu ve sanki bir ölüm tuzağına düşmüş gibi hissediyordu.

Kurşun yağdığında

Son askerin Galwan’a çıkmasının ardından olaysız bir hafta geçti. Ama bu tuhaf bir barıştı ve uzun sürmedi. 20 Ekim günü erken saatlerde, o sırada çadırında bulunan Binbaşı Hasabnis, bulunduğu yere makineli tüfek ateşi duydu. Dışarıya baktığında Çin tarafından silah sesleri duyuldu.

Çok geçmeden silah sesleri bölgeyi her yönden sardı. Yere tüfek, makineli tüfek ve top mermileri yağıyordu. Binbaşı Hasbani, tabur ve tugay karargahını Çinliler tarafından saldırıya uğradıkları konusunda uyarmak için telsizle çadıra yaklaştı. Ancak merkezde telsiz sessizliği vardı, bu da alarm verecek veya yardım isteyebilecek kimsenin olmadığı anlamına geliyordu. Böylece dış dünyayla hiçbir bağlantısı olmayan Alpha ailesi, Çinlilerle tek başına baş başa kaldı.

Geriye kalan şirket lokasyonları ise gözden uzaktı. Yoğun silah sesleri arasında şirket merkezindeki bir askerin dışarıda açıkta oturduğu görüldü. Birisi ona şunu sordu: Bunu neden yapıyorsun? Cevap verdi: “Beklemek, zor(“Bekliyorum efendim.”) On altı silahsız adamdan biri, kendisini öldürecek kurşunu bekliyordu. Binbaşı Hasbani’nin bile yanında sadece tabancası vardı.

hiçbir şeye bağlı kalma

Subedar Nihal Singh’in konumu da bombalandı. Bombardımanın bir süre durmasının ardından piyade kuvvetleri ön savunmaya tabur büyüklüğünde bir saldırı başlattı. Birlikler çökmekte olan savunmalarıyla savaşmaya devam etti ve bu süreçte Nihal Singh, erkek erkeğe giderek onları sonuna kadar savaşmaya teşvik etti.

Çok uzakta olmayan bir yerde, Adalet ve Toplum Örgütü bombalamada ölümcül şekilde yaralandı. Bunu fark eden Sepoy Bhopal Singh hemen yanına koştu, yardım etti ve onu güvenli bir yere götürdü. Siperine döndüğünde LMG-1’ini ağır yaralanmış halde buldu. Ancak silahın kontrolünü ele geçirdi ve düşmana ağır kayıplar verdirdi. Sonunda el bombalarından başka bir şeyi kalmayınca onları meydan okurcasına düşmana fırlattı ve birçok ölüme neden oldu. Ancak sonunda ön cephe savunması tamamen çökünce Bhopal Singh öldürüldü.

Sonuna kadar savaşın

Bu arada, arkadaki Binbaşı Hasbani, kalan güçleriyle Çinlilerle yüzleşmeye devam etti. Yüzbaşı Dr. H. N. Paul çadırdan çıkıp sipere girmeyi tavsiye etti. Ancak o bunu yapamadan çadır yangın çıkarıcı bir atışla alev aldı; Öldüğü varsayıldı. Mühimmatın organize edilmesinden sorumlu Havildar Binbaşı Banwari Lal de mühimmat ikmali için hızla koşarken bir top mermisi tarafından öldürüldü.

Subedar Hoshiar Singh’in izole edilmiş konumu da bağışlanmadı. Her ne kadar ilk saldırı dalgası püskürtülmüş olsa da, devasa boyutu çok büyüktü. Singh için bunun zor bir an olduğu açıktı. LMG ajanları ölümcül şekilde yaralandıktan sonra kendisi ateş açtı ve vurulmadan önce rakibini alt etti.

Naik Inder Singh’in zayıf bölümü aynı zamanda dört kat daha büyük ve cesaretli bir düşmanla da karşılaştı. Bölük ellerindeki her şeyi verdi ama bir saat sonra kendilerine hiçbir şey kalmayınca düştüler ve düşman mevzisini aldı.

Çinliler görevi devraldığında

Silah sesleri başladığı gibi hızla sona erdi. Aniden Galwan kompleksine rahatsız edici bir sessizlik çöktü. Rakip kapanır kapanmaz göğüs göğüse çatışma çıktı. Yaralı askerlerin çığlıkları duyuldu. Birkaç saat süren çatışmanın ardından Çinliler bölgenin kontrolünü tamamen ele geçirdi ve aralarında Dr. Paul’un da bulunduğu 30 Hintli askeri öldürdü. On sekiz adam ağır yaralandı.

Adamlar son el ateş edilene kadar savaştı. Ölümün ve yenilginin gözlerinin içine baktığını bilmelerine rağmen beyaz teslim bayrağını kaldırmadılar. Düşman Binbaşı Hassabnis’i ve hayatta kalan askerlerini ele geçirdi. Galwan yakalandı. Subedar Nihal Singh ve ameliyathane görevlilerinden biri esaret altında ölürken, Sepoy Roshan Lal uzuvlarını kaybetti.

21 Ekim’de Çinli askerler, Galwan karakolunun üzerinden uçan Hint helikopterlerine tekrar ateş açtı. Pilot, bölgede hiçbir yaşam belirtisi görmedikten sonra herkesin ya öldürüldüğü ya da yakalandığı sonucuna vardı.

Mahkumlar ancak Mayıs 1963’te ülkelerine geri gönderildi. Aralarında Subedar Nihal Singh, cesareti ve liderliği nedeniyle ölümünden sonra Vir Çakra ile ödüllendirildi.

(Tüm fotoğraflar yazarın izniyle)

(Jay Samuta, Barisadri, Chittorgarh, Rajasthan’dan bir öğrenci ve yazardır ve “Binbaşı Chetan Singh, PVC: Yarı Işıktaki Adam” kitabının yazarıdır)

Yasal Uyarı: Bunlar yazarın kişisel görüşleridir