İsrail’in Gazze’deki savaşını bitirmek için iyi bir nedeni yok

Hamas lideri Yahya Sinwar’ın 17 Ekim Perşembe günü İsrail ordusunun elinde ölümü, İsrail ile Hamas arasında geçen yılın 7 Ekim’inden bu yana patlak veren savaşta bir dönüm noktasıdır.

Hamas’ın önde gelen üyelerinden Sinwar, Hamas lideri İsmail Haniye’nin bu yılın başında Tahran’da öldürülmesinin ardından hareketin liderliğini üstlendi. Kendisini İsrail’in yok edilmesine adamıştı ve geçen yıl Ekim ayında 1.200’den fazla İsrailliyi öldüren ve 200’den fazla kişiyi rehin alan acımasız Hamas saldırılarının planlayıcısıydı. Gazze Sağlık Bakanlığı’na göre o tarihten bu yana İsrail misillemeleri Gazze Şeridi’nde yaklaşık 42.000 Filistinliyi öldürdü. Bu arada İran’ın İsrail’in kuzey sınırındaki vekili ve müttefiki Hizbullah, İsrail’e füze saldırıları düzenlemeye başladı. Buna karşılık İsrail, bu yılın 1 Ekim’inden bu yana, İsrail ile Lübnan arasında Hizbullah’ın varlığından arınmış bir tampon bölge oluşturmak amacıyla güney Lübnan ve Beyrut’ta büyük ölçekli askeri operasyonlara girişti.

Sinwar’ın öldürülmesinin ardından ABD Başkanı Joe Biden ve Avrupalı ​​liderler Gazze Şeridi’nde ateşkes çağrılarını yinelediler. Biden, Sinwar’ın ölümünün Gazze’de “barışa giden yolu aramak için bir fırsat” olduğunu söyledi.

Sinwar’ın ölümünün iki yüzü

Ancak İsrail’in Gazze’deki operasyonlarından bu yana ateşkesin sağlanmasının zor olduğu ortaya çıktı. Mümkün olan tek şey, yardımın kuşatma altındaki Gazze halkına ulaşmasını sağlamak için birkaç “insani duraklama” oldu. İsrail, böyle bir adımın Hamas tarafından saflarını yeniden düzenlemek ve yeniden harekete geçmek için istismar edileceğini iddia ederek tüm ateşkes çağrılarına direndi. Sinwar’ın ölümünden kısa bir süre sonra İsrail’in Birleşmiş Milletler Büyükelçisi Danny Danon şunları yazdı: “Dün BM Güvenlik Konseyi’nde birçok kişi 7 Ekim vahşetinden sonra neden bir yıl boyunca Gazze’de kaldığımızı sordu. Bugün cevap yok. Terörist.” İsrail ordusunun uzun koluna karşı bağışıklığımız var. Tüm rehinelerimizi geri verene ve Hamas’ın canavarlarını yok edene kadar durmayacağız.

Sinwar’ın ölümünün iki yönü var. Savunma uzmanları bir yandan Sinwar’ın öldürülmesinden önceki son anlara ait fotoğraflarda Sinwar’ın yer üstündeki bir odada tek başına oturduğunu gösterdiğine dikkat çekti. Sahne, İsrail ordusunun Hamas’ın kullandığı birçok yer altı tüneline verdiği ciddi hasarı gösteriyor. Hem Hamas’ın hem de Hizbullah’ın önde gelen liderlerinin ölümüyle iki örgüt kargaşa içinde. İlki özellikle sökülmüştü. Tek başına bu faktör, diğer üyelerini teslim olmaya ve halen Şerit’te tutulan 100 İsrailli rehineyi serbest bırakmaya sevk edebilir.

ABD, İsrail, Avrupa Birliği ve Arap ülkeleri arasında, savaştan sonra Gazze’nin ortak bir Arap gücüne sahip olmasını öngören bir plan üzerinde de tartışmalar yaşandı.

Rehine meselesi

İsrail Gazze’yi enkaza çevirdi. Şerit’te 42.000 kişinin öldürülmesine ve bir yıllık savaşın ardından bile ana hedeflerinden birine, tüm rehinelerin serbest bırakılmasına ulaşamadı. Katar, Mısır ve ABD’nin arka kanallardan gösterdiği büyük çabalar sayesinde yaklaşık 120 rehine serbest bırakıldıysa da, bunların bir kısmı esaret altında öldü, yaklaşık 100 rehine ise Hamas’ın elinde kaldı.

Öte yandan Sinwar’ınki gibi yüksek profilli suikastların Hamas için yeni olmadığı da bir gerçek. İsrail’in bu tür operasyonları gerçekleştirme konusunda uzun bir geçmişi var ve hatta Hamas bu operasyonlardan askeri açıdan daha güçlü çıktı ve İsraillilere giderek daha acımasız saldırılar başlattı. 7 Ekim saldırıları, Hamas’ın tüm gözetleme ve hava savunma sistemlerini dikkatlice atlatarak İsrail’e karadan, denizden ve havadan çok yönlü saldırılar başlattığı bu tarihin doruk noktasıydı. Tüm gözetleme ve hava savunma sistemlerinden titizlikle kaçınarak İsrail’e karadan, denizden ve havadan çok yönlü saldırılar düzenledi. , tüm gözetleme ve hava savunma sistemlerinden dikkatlice kaçın. İsrail’in içindekiler de dahil olmak üzere pek çok kişi, İsrail’in Gazze’deki benzeri görülmemiş yıkımının, diğerlerini Hamas saflarına katılmaya ve çalışmalarına devam etmeye motive eden şey olabileceğini öne sürdü.

Elbette Hamas da yaygaracılığa devam etti. Sinwar’ın uzun süredir yardımcısı Halil el-Hayya, Sinwar’ın ölümünün “yalnızca Hamas’ın ve direnişimizin gücünü ve kararlılığını artıracağını” söyledi. İlginç olan, FKÖ’nün geri kalanıyla birlikte İsrail’e karşı her türlü şiddetten kaçınacağına söz veren Hamas’ın ezeli rakibi El Fetih’in de “Şehit Yahya Sinwar”ın ölümünün yasını tutan resmi bir açıklama yayınlamasıydı. Dolayısıyla dünya rehinelerin serbest bırakılmasını ve ateşkese varılmasını istemezken bunun gerçekten gerçekleşip gerçekleşmeyeceğinden kimse emin olamaz.

Netanyahu’nun ikilemi

İlginçtir ki İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu da herhangi bir ateşkese uymadı. Netanyahu, Sinwar’ın öldürülmesinin ardından yaptığı video açıklamasında şunları söyledi: “Savaş henüz bitmedi. Zor ve bize pahalıya mal oluyor.” Hamas’a da bir mesajı vardı: “Kim silahlarını bırakır ve rehinelerimizi geri verirse, onun yaşamasına izin vereceğiz.”

Aslında Netanyahu bunun olacağını umuyordu. Ülkesindeki pek çok kişi buna karşı çıktığı için, Gazze’ye yönelik savaşı ona umduğu iç desteği sağlamadı. 7 Ekim rehineleri Gazze’de kaldığı sürece bu bir başarısızlık olarak görülecektir. Üstelik yüzlerce IDF askerinin öldürülmesi ve ekonominin benzeri görülmemiş bir darbe almasıyla, savaş İsrail halkına da ağır bir darbe vurdu. Çatışma, İsrail’in Lübnan’daki hava ve kara operasyonlarıyla önemli ölçüde arttı; bu operasyonlar 1000’den fazla kişinin ölümüyle ve birçok Lübnanlı sivilin yerinden edilmesiyle sonuçlandı. Hizbullah lideri Hasan Nasrallah’ın ölümünün ardından İran, bu yıl ikinci kez doğrudan İsrail’e füze yağmuru başlattı. İsrail bunun intikamını aldı. Bir başka sembolik gerginlikte ise Hizbullah’ın insansız hava aracıyla düzenlediği hava saldırısında Netanyahu’nun evi dışında hiçbir ev hedef alınmadı.

Harris ya da Trump, ABD desteği devam edebilir

İsrail Silahlı Kuvvetleri’nin Lübnan’daki başarıları ve Nasrallah ile Sinvar gibi insanların öldürülmesi, bir yıllık muhalefetin ardından İsrail halkı tarafından başarı olarak selamlanırken, Netanyahu hükümetinin ateşkesi kabul etmesi için şu anda çok az teşvik var. ateşkes. Hükümet istifa etsin.

Daha da önemlisi, ABD seçimlerine sadece birkaç hafta kala Netanyahu muhtemelen bedava geçiş hakkı elde edeceğini biliyor. ABD Başkan Yardımcısı ve Demokratların başkan adayı Kamala Harris’in iç zorlamaları ne olursa olsun, İsrail’in savaşlarına karşı ciddi bir muhalefetin olması pek olası değil. Donald Trump ve Cumhuriyetçilerin bir sonraki hükümeti kurması durumunda İran’a karşı daha sert bir duruş sergilemeleri bekleniyor. ABD merkezli Carnegie Uluslararası Barış Vakfı’nın araştırmalarından sorumlu eski Ürdün dışişleri bakanı ve şu anki başkan yardımcısı Marwan Muasher, konuyu şu sözlerle özetliyor: “Netanyahu’nun ABD seçimlerinden önce savaşlarını durdurması için hiçbir neden yok.”

Hem İsrail’in hem de bizim bilmediğimiz kıyamet vizyonunun önderlik ettiği Hamas’ın sonuna kadar savaştığı giderek daha fazla anlaşılıyor.

(Aditi Bhaduri bir gazeteci ve siyasi analisttir. Nicholas Roerich’in eserlerini Rusçadan İngilizceye çevirmiştir)

Yasal Uyarı: Bunlar yazarın kişisel görüşleridir