Hayal gücü gerçekler kadar önemli olduğunda

“Sen ve ben o kadar da farklı değiliz. Hayatımızı birbirimizin sistemlerindeki zayıflıkları arayarak geçirdik. Benim tarafımda olduğu kadar sizin tarafınızda da çok az değer olduğunu kabul etmenin zamanı gelmedi mi? ”

Gary Oldman’ın, İngiliz istihbarat teşkilatı MI5’in Apple’da hemen sevilmeyen başkanı Jackson Lamb’i oynamasını destekleyenler. Yavaş atlarbaşka bir casus gerilim filminde başka bir casus şefini canlandıran aktörün söylediği bu cümleyi bile hatırlamayabilir: George Smiley gibi. tamirci terzi asker casus, John La Carré’nin kitabından uyarlanan 2011 yapımı film.

Smiley’in Rus mevkidaşı Karla’ya yönelik, filmin politikasını simgeleyen bu cümle, Soğuk Savaş sırasında ABD ile Sovyetler Birliği arasında bir eşitlik yarattığı için eşit ölçüde hem kutlandı hem de kınandı. Medyada çıkan son haberler ve diplomatik faaliyetler göz önüne alındığında, George Smiley’in bugün Hindistan ve Kanada hakkında pekala bunu söyleyebilirdi.

Sıcak vuruş, soğuk vuruş

Yeni Delhi ve Ottawa, Kanada Başbakanı’nın Hindistan kurumunun Kanada topraklarında Sih ayrılıkçılarına yönelik suikasta doğrudan karıştığı yönündeki son suçlamalarının ardından üst düzey diplomatlarını sınır dışı etti. Öte yandan Hindistan bunu yalanlamakla kalmadı, aynı zamanda kendi topraklarındaki Hindistan karşıtı gruplara sponsorluk yaptığı için Kanada’ya karşı bir karşı saldırı başlattı.

Sonbahar Hint-Kanada ilişkileri için pek de iyi bir hava değil. Tam olarak bir yıl önce iki ülke aynı suikast nedeniyle benzer diplomatik anlaşmazlıklara girmişti. Silahların yayılmasından sonra Khalistan, onlarca yıldır mahallenin meşhur arısı oldu. Milenyumun başlangıcındaki sakin dönem dışında, konu canlı ve değişken olmaya devam etti. Aceleyle hiçbir yere gitmiyor.

Bir zamanlar Kanada’nın Hindistan karşıtı gruplara karşı yumuşak yaklaşımı yalnızca iç siyasetinden kaynaklanıyordu: Ülke, yaklaşık 770.000 kişinin yaşadığı en büyük Sih diasporasına ev sahipliği yapıyor. Ancak ilişkideki mevcut gerilim sadece Kanada’nın oy bankası politikalarıyla veya Hindistan’ın Sih topluluğunun direnişini içeren iç işleriyle ilgili olmayabilir. Artık ikili düşmanlığın ortaya çıkmaya başladığı çok açık. Yakın çevredeki insanlar işlerini iyi yapıyorlar mı? Veya daha provokatif olarak casuslar işlerini yapıyorlar mı?

1975’ten geriye dönüşler

Gerçekçi olmak gerekirse, eğer katiller akıllıysa, yabancı topraklardaki suikastlar, ilan edilmiş düşmanlarla bile girilmez bölge değildir. Bu tür eylemlerin ahlakı ve yasallığı başka bir hikaye. Sınırlı bir müttefik olan Kanada’yı Neccar suikastı davasıyla ilgili soruşturmalarını duyurmaya ve Hindistan’ı bu olaydan sorumlu tutmaya iten şey neydi? Halka arzın perde arkasında kasıtlı veya kasıtsız küçük bir ihlal veya güven ihlali mi yaşandı? Her iki tarafta da kötü niyetli aktörler mi iş başında, yoksa bu tamamen bir beceriksizlik meselesi mi? İkisi de olabilir ama Kanadalı saygın yazar Margaret Atwood’un da bize hatırlattığı gibi, “Sonuçlara bakılırsa aptallık aynı kötülüktür.” Bu nedenle, buna yol açan nedenlerin kesin ayrıntılarından çok, ikili ilişkilerin çöküşü önemlidir.

Hindistan ile Kanada arasındaki diplomatik gerilimlerdeki bu artış, yarım yüzyıl önce meydana gelen başka bir tartışmalı diplomatik olaya çok benzemeye başlıyor: Avustralya ile o zamanlar yeni oluşan Kuzey Kore arasındaki ilişkilerin çöküşü. 30 Ekim 1975’te Pyongyang, ticari posta yoluyla gönderdiği bir mektupta ev sahibi ülkenin “düşmanca tavrını” ve “dayanılmaz provokatif eylemlerini” gerekçe göstererek Canberra’daki diplomatlarını geri çağırdı. On günden kısa bir süre sonra, Avustralyalı diplomatlar 8 Kasım’da “düşmanca davranış” ve “diplomatik dokunulmazlığın kötüye kullanılması” nedeniyle Pyongyang’dan sınır dışı edildi.

Aktörler ve zamanlar farklı ama sorun aynı. Farklılıkları hafifletme konusundaki bu yetersizlik, Hindistan ve Kanada’daki siyasi liderlere ve diplomatlara defalarca olumsuz yansıyor. Bu tür olaylara dayanamayacaklarsa uzun vadeli ikili ilişkilerin ne değeri var? Hem Ottawa hem de Yeni Delhi bir provokasyon ve uzlaşma oyununa girişti. Klasik sıcak ve soğuk yaklaşımı. Ama hangi amaçla?

Ders Casuslar Köprüsü

George Smiley’in bilgeliğine dönecek olursak, başkalarındaki zayıflıkları aramak, toplamı sıfır olan bir oyundur. Bu henüz Soğuk Savaş değil, ancak Hindistan’ın itibarı büyüdükçe bu oyunun yoğunlaşma şansı da paralel olarak artacaktır. Hindistan ve Kanada herhangi bir bölgesel askeri çatışmaya doğrudan dahil değil, dolayısıyla bu çatışmaların kapsamı daha sınırlı olacak. Her ikisi de uzun vadeli ulusal güvenlik kaygılarından bahsediyor ve İngiltere ve ABD gibi diğer ülkeler, Hindistan’ı soruşturmada işbirliği yapmaya çağırarak “barışa” aracılık etmeye çalışıyor.

Diplomasi, eşit olmasa da her ikisi de önemli olduğu için her ikisini de ele alarak, gerçeği kurgudan ayırmaya yönelik bir alıştırmadır. Bunu kanıtlayacak bir başka popüler kültür kaynağı da şuradan geliyor: Casuslar KöprüsüAmerika Birleşik Devletleri ile Sovyetler Birliği arasındaki ünlü casus alışverişini konu alan 2014 yapımı bir film. Rudolf Abel (Mark Rylance) adındaki bir Rus casusunu temsil eden avukat James Donovan (Tom Hanks), ona şunları söylüyor: “Aleyhinizdeki dava önemli. Önemli olduğunu kanıtlamalarını sağlayın. Fantezi şu: Yapsanız da yapmasanız da, önemli değil.” “Devlet sizin casus olduğunuzu kanıtlamalı.”

Kimse kurgudan ders almaya tenezzül etmeden önce, John La Carré hariç, Ian Fleming ve Graham Greene gibi ünlü yazarların bir zamanlar MI6’da görev yaptığını unutmayın.

(Nishtha Gautam Delhi’de yaşayan bir yazar ve akademisyendir.)

Yasal Uyarı: Bunlar yazarın kişisel görüşleridir