Donald Trump ile Taliban’ın Washington’da tanıdık bir yüzü var

Cumhuriyetçi aday Donald Trump, ABD seçimlerinde büyük bir zafer elde ederek Ocak ayına kadar iktidardaki süresini şekillendirdi. Kabil’deki Taliban liderliğindeki geçici hükümet, görünürdeki zaferini ilan ettikten saatler sonra, bölgesel ve küresel sahnedeki diplomatik varlığını resmileştirme ve böylece kendi siyasi gerçekliğini tek kaynak olarak pazarlama çabalarını yansıtan, internette dikkatlice ifade edilmiş bir açıklama yayınladı. Kabil’de güç ve yönetim. Taliban’ın artık en büyük hedefi uluslararası meşruiyet kazanmaktır. Ve bir dereceye kadar bunu başarabildim. ABD’deki seçim dramı hâlâ devam ederken, Hintli yetkililer Taliban’la tartışmalı derecede zor olan angajmanı sürdürmek için zaten Kabil’deydi. Bu ziyaret, aynı zamanda Taliban’ın kurucusu Molla Ömer’in en büyük oğlu olan İslam Emirliği Savunma Bakan Vekili Molla Yakub ile ilk görüşmeyi de içeriyordu. Hindistan’ın Afganistan’la güçlü bir halklar arası bağları var ve 2021’den sonra vize tahsisi ve Afganlara erişim izni verilmesi konusundaki başlangıçtaki engellere rağmen bunu sürdürmek en büyük öncelik olmaya devam ediyor.

Karmaşık ifade

Taliban açıklamasında Trump’ı zaferinden dolayı tebrik etmekle yetinmedi (şeriat yorumlarına göre ideolojik olarak grup demokrasiyi tanımıyor), ancak Afganistan’a pratik bir yaklaşım için umut ifade etti. Ayrıca dünyaya Taliban ile Trump yönetimi arasında yirmi yıl süren savaşı sona erdiren Doha Anlaşmasının başarısını da hatırlattı. İlginçtir ki açıklamanın sonuç kısmında Taliban, Trump yönetiminin Gazze ve Lübnan’daki savaşları sona erdirmek için çalışacağı yönündeki umutlarını dile getirdi. Bölgedeki pek çok kişi gibi Taliban da İsrail’e karşı güçlü bir duruş sergiledi; ağırlığını Filistin davasına verdi, ancak Hamas ya da Hizbullah’a açık bir destek vermedi; her ikisi de 2000’lerin ortasından bu yana birçok ülkede terörist gruplar olarak belirlendi. 1990’lar.

Taliban için bugün siyasi hayatta kalması büyük önem taşıyor ve siyasi sistem olarak kırılganlığı ortada. Taliban hiyerarşisinin Trump yönetimiyle, özellikle de ABD’nin eski Afganistan özel elçisi Zalmay Halilzad’la ilişkisi vardı. Trump daha önce de Biden yönetiminin ülkeden çıkış sürecini yönetme biçimini eleştirmişti. Gelecek dönem başkanı Eylül ayında yaptığı açıklamada, ABD’nin, Kabil’in 60 kilometre dışında, ABD tarafından işletilen en büyük askeri tesis olan Bagram Havalimanı’nın kontrolünü elinde tutması gerektiğini söyledi. Bu argümanı terörle mücadeleye ya da Taliban’la doğrudan başa çıkma önerisine dayandırmadı; bunun yerine Afganistan’ın Çin’e olan yakınlığına ve oradaki henüz kullanılmamış geniş doğal kaynaklara dayandırdı. Trump’ın seçim kampanyası sırasında Bagram’ı “geri alma” sözü verdiği doğrudur. Ancak onun liderliğindeki ABD’nin herhangi bir resmi sıfatla ülkeye fiilen dönmesi pek olası görünmüyor. Ayrıca Trump yönetimindeki Cumhuriyetçilerin Taliban karşıtı gruplara nasıl bakacağını ve onların desteğinin parti içinde yeniden ilgi görüp görmeyeceğini de zaman gösterecek.

Taliban katılımının artması

Elbette, ABD’nin artık Afganistan’dan çıkması ve Trump’ın Beyaz Saray’da yeniden iktidara gelmesiyle birlikte Taliban’ın ABD ile siyasi ilişkilerini sürdürmek için daha derinlere inmesi gerekecek. Aslında grup, bölgesel ve uluslararası topluluklarla etkileşimde kayda değer ilerlemeler kaydetti. Kendisini, Horasan İslam Devleti (ISKP) gibi daha kötü niyetli, şiddet yanlısı ve küresel olarak genişleyen gruplarla mücadele edebilecek, kabul edilebilir aşırılıkçı bir grup olarak yeniden pazarladı. Orta Doğu’da ise Birleşik Arap Emirlikleri ve Umman’da büyükelçiliklerini faaliyete geçirirken, Katar’da siyasi varlığını sürdürüyor. Hatta Taliban’ın ana ideologu Siraceddin Hakkani, Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’nden seyahat muafiyeti alarak Hac ibadetini gerçekleştirmek için Suudi Arabistan’a uçtu. Ayrıca Taliban’la uzun süredir bağları olan Birleşik Arap Emirlikleri’ni de ziyaret etti.

Taliban’ın Trump başkanlığına ilişkin en büyük endişesi istikrarsız karar alma süreçlerinden kaynaklanacak. Bu, El Kaide de dahil olmak üzere çok sayıda İslamcı grubun son on yılda Taliban savaşlarına katılmış olması açısından özellikle önemlidir. El Kaide’nin, Ayman el-Zevahiri’nin Kabil’de öldürülmesinin ardından Taliban’ın örgüt üzerindeki baskısı nedeniyle bir lider açıklamadığına inanıyor.

Trump’ın önümüzdeki yıllarda İran’a karşı da sert bir tavır alması bekleniyor. Bu sadece beklentilere değil, gerçeklere de bağlıdır. Yönetimi, ABD’yi 2015 nükleer anlaşmasından tek taraflı olarak çekmişti. Ayrıca Körfez’de, Suudi Arabistan ile İran arasındaki normalleşmeye rağmen Washington’un daha sert bir tutumu memnuniyetle karşılanacaktır. “Tahran ve vekilleri için kötü haber. Netanyahu en büyük kazanan. Ünlü Emirlik entelektüeli Abdul Khaleq Abdullah, Trump’ın zaferinden kısa bir süre sonra sosyal medyada “İran nükleer tesislerinin peşine düşme zamanı geldi” dedi.

İran meselesi

İran’ın son birkaç yılda elde ettiği en önemli kazanımlardan biri ABD’nin Afganistan’dan çıkması oldu. Tahran, Taliban’la pek aynı fikirde olmasa ve komşu olarak onlardan hoşlanmasa da, onlarla işlevsel ilişkileri, doğu ve batı sınırlarının her iki tarafındaki ABD askeri varlığından daha kabul edilebilir görüyor. Tahran, Suriye, Irak ve Yemen’deki vekil güçleri de içeren “ileri savunma” stratejisi ve Afganistan’la nispeten sessiz sınırı aracılığıyla, kendisi ile bölgedeki ABD güçleri arasına yeterli mesafe koymayı umuyor. Taliban istese de istemese de bu tasarımın bir parçası. Şubat ayında, İran’ın Afganistan özel elçisi Hassan Kazemi Kum, Taliban’ı endişelendirerek Afganistan’ın İran’ın “direniş ekseninin” bir parçası olduğunu ima etti. Şu anda öldürülen Kudüs Gücü komutanı Kasım Süleymani komutasındaki İran İslam Devrim Muhafızları Birliği, Suriye ve Irak’ta savaşan Fatimiyun Tugayı’na katılmak üzere Afganistan’dan Şiileri silah altına aldı.

Taliban’ın seçenekleri sınırlıdır. İsrail ile İran arasında daha geniş bir çatışma varsa, tamamen katılmasa da Tahran’ın mevzilerine yaklaşmaktan başka seçeneği kalmayacak. Grubun ideolojik temelleri hareketin rasyonel veya diplomatik bir duruş sergilemesini zorlaştıracak. Afganistan’da yaşayan gruplar, daha önce olduğu gibi, kendi çıkarları doğrultusunda harekete geçebilir veya devleti bir başlangıç ​​noktası haline getirebilir. Bu, Taliban’ın siyasi tarafsızlık gösterme çabalarına doğrudan bir meydan okuma teşkil edecektir.

Belirsizlik dönemi

Afganistan, Hindistan da dahil olmak üzere pek çok ülkeyle ilişki kurmayı başarsa da değişim halindeki bir ülke olmaya devam ediyor. Kabil ve Kandahar’daki güç merkezleri arasındaki iç ideolojik çatışmalarla, eski patronu Pakistan’la sınır çatışmalarıyla ve ekonomik vaatlerle uğraşmaya devam ediyor. Ancak Amerika Birleşik Devletleri’yle anlaşma yapma ve kontrolü ve gücü yeniden ele geçirmedeki başarısı aynı zamanda El Kaide’den Hamas’a kadar geniş çapta kutlanan bir başarı öyküsüdür.

Trump’ın Bagram da dahil olmak üzere coğrafyanın bu bölgesine yakın zamanda gözünü dikmesi beklenmese de başkanlığı, tıpkı dünyanın geri kalanı için olduğu gibi Taliban’ın siyasi ve diplomatik zekası açısından bir sınav olacak.

(Yazar, Observer Araştırma Vakfı Stratejik Araştırmalar Programı Direktör Yardımcısı ve Üyesidir)

Yasal Uyarı: Bunlar yazarın kişisel görüşleridir