Donald Trump Amerika’yı birleştirmeye çalışacak mı? Adaylıkları bize ne anlatıyor?

ABD başkanlık seçimlerinde ne olduğunu ve bunun neden olduğunu açıklamaya yardımcı olacak bir fikir arıyorsanız, Amerikan siyasetinin önemli bir oyuncusunun şu gözlemini düşünün: “İnsanları rahatsız eden şeyle onları etkileyen şey arasında bir fark var.”

Donald Trump sanki bir dinmiş gibi insanları istismar ediyor. Sürekli yalan söylemesi saldırgandır. Onun zulmü rahatsız ediyor; Irkçılığı saldırgandır; Kadın düşmanlığı rahatsız ediyor. “Kaybedenler”e yönelik açıkça küçümsemesi; Pişmanlık duymaması onu rahatsız ediyor. Egosu acıyor. Kaosa olan ilgisi saldırgandır. Diktatörlere olan hayranlığı onu rahatsız ediyor; Onun “halk düşmanlarına” (kendisine karşı suç işleyen ya da tecavüz edebilecek olanlara) karşı intikam ve intikam vaadi; “25 milyon” yasadışı göçmenin “toplu sınır dışı edilmesine” ilk günden başlama sözü yasayı ihlal ediyor; Tüm mallara yüzde 20 ve Çin mallarına yüzde 60 gümrük vergisi uygulayarak küresel ticareti alt üst etme vaadi bir ihlal teşkil ediyor; “İsteseler de istemeseler de kadınları koruma” vaadi aşağılayıcı; İklim değişikliğini göz ardı etme ve “sondala, bebek, sondaj” enerji politikasını sürdürme konusundaki kararlılığı aşağılayıcıdır; Obamacare’i sona erdirme taahhüdü saldırgandır. Liste sonsuzdur.

Bu Trump’ın dünyası.

Ancak Trump, yirmi yıl içinde halk oylamasını kazanan ilk Cumhuriyetçi oldu ve MAGA hareketi, Senato ve Temsilciler Meclisi’ni güvence altına alarak ona dizginsiz bir güç verdi. ABD Yüksek Mahkemesi aslında 6’ya 3 oyla onun yanında yer aldı ve ona herhangi bir başkanlık eyleminden fiilen dokunulmazlık sağladı. Proje 2025, “derin devleti” (yani Anayasaya ve hukukun üstünlüğüne bağlı federal yetkilileri) ezme ve elli bin kadar federal çalışanı sadık kişilerle değiştirme vaadini yerine getirecek bir plana sahip. Federal Rezerv ve Adalet Bakanlığı’nın bağımsızlığı tehdit altında olacaktır. Tüm bunlar, Trump’ın Aralık 2022’de yeniden adaylığını duyurmasından bu yana açıkça ortaya çıktı.

Ancak Trump kazandı çünkü kendisini değişimin temsilcisi olarak konumlandırmayı başardı (“Trump sorunu çözecek”) ve kendi çekirdek seçmen tabanını (Amerikalıların üniversite diploması olmayan %62’sini) etkileyen sorunları ele aldı. Genellikle siyasete pek ilgi göstermeyen ancak maddi refahlarını iyileştirmeye ve kültürel değerlerini korumaya yoğun bir şekilde odaklanan bu seçmenler, onun başarısının anahtarıydı.

Onları ne etkiler? Daha önemli sorunlardan bazıları arasında son dört yılda artan maliyetler yer alıyor: Bakkal fiyatlarının %20 artması ve kiraların %40 artması. Erkeklerin öz imajıyla ilgili de endişeler var: kızların okulda ve üniversitede erkeklerden daha iyi performans göstermesi, #MeToo hareketi ve üniversite eğitimi almış kadınların gelir ve statüde en yüksek artışı görmesi. Ayrıca birçok kişinin “Wokeizm” dayatması olarak gördüğü şey var: Bu sadece LGBTQ topluluğunun tüm haklarını kabul etmek ve tanınmakla ilgili değil, aynı zamanda çocukların ergenlik öncesinde cinsiyetlerini değiştirme hakkına sahip olmasıyla da ilgili.

Göçmen korkusu

Bazı durumlarda korkuya ve yanlış bilgiye dayanan derin inanışlar vardır. Teksas’ta yaşayan bir psikoterapist tanıyorum; hastası, temizlikçi olarak bir göçmeni (büyük olasılıkla belgesiz bir işçiyi) çalıştırmasına rağmen, göçmen korkusundan geceleri dışarı çıkmaktan korktuğunu itiraf etti. Bir başka hasta ise Trump’ın Tanrı tarafından, muhalefet partisinin ise Şeytan tarafından gönderildiğine inanıyor. Her iki hastada da psikoz yoktu. Terapiste göre bunlar kültürel olarak kabul edilebilir inançlardır.

Son olarak, gümrük vergilerinin ev eşyalarının fiyatlarını artırmayacağı inancı veya Trump’ın yeni savaşların olmadığı ilk döneminin, göreve gelir gelmez Ukrayna ve Orta Doğu’daki çatışmaları sonlandırabileceğini kanıtladığı inancı gibi tamamen yanlış anlamalar mevcut. . Yasadışı göçmenlerin kitlesel olarak sınır dışı edilmesinin, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki et endüstrisi gibi ağırlıklı olarak göçmen emeğine dayanan endüstrileri sekteye uğratmayacağı fikri de var. The Economist’e göre Amerikan tarım işçiliğinin neredeyse yarısı kayıt dışı.

Teksas’ta yaşayan aynı psikoterapist, Teksas’ın kırsal kesiminde üzerinde “New York’ta Doğdu, Teksaslı Gibi Düşünüyor” yazan devasa bir reklam panosu gördüğünde gözlerine inanamadı. Trump’ın seçmenlere sattığı hikaye bu. Siyasette, özellikle de seçim siyasetinde algı gerçeğe dönüşür.

Gerçekten tektonik bir değişim var mı?

Bununla birlikte, bazılarının Demokrat Parti için yaklaşmakta olan kıyamet olarak gördüğü durum karşısında bile, Trump’ın halk oylamasındaki zaferinin dar bir farkla elde edildiğini not etmek önemlidir: Kamala Harris’in 72,8 milyon oya (48,2) karşı 75,8 milyon oy (%50,2) %). Oyların neredeyse tamamı sayıldıktan sonra. Biden, 2016’da Trump’a 7 milyon oyla liderlik etmişti. Ancak Trump, kendi takdirine göre, bu mavi eyaletlerdeki Seçici Kurul oylarının hiçbir zaman onun lehine olmamasına rağmen, New York ve Kaliforniya’da destekçileri toplayarak aktif bir şekilde takip ederek halk oylarını kazandı. Bu çaba, kampanyanın son haftalarında, geleneksel görüşün yedi temel değişken duruma odaklanmayı önerdiği dönemde gerçekleşti.

Oylamada radikal bir değişiklik yapılması ve yeni bir Cumhuriyetçi toplumsal koalisyonun yaratılması yönündeki söylentiler ne kadar doğrudur? Beyaz olmayanların oylarını Trump’a yönlendiren kimliğin, onların işçi sınıfı, üniversite eğitimi almamış kimlikleri olduğu doğru. Bu seçmenler, Trump’ın kaybedilen işleri Meksika’ya geri getirme, karşılanabilirlik krizini çözme, muhafazakar kültürel değerlerini koruma ve yasadışı göçmenleri sınır dışı ederek yasal göçmenlik statülerini güvence altına alma konusunda daha iyi bir iş çıkaracağına inanıyor.

Bunların hiçbiri sürpriz olmamalı. Seçim öncesi kamuoyu yoklamaları New York Times Trump’ın görüşleri ile Latin ve siyah seçmenlerin görüşleri arasında şaşırtıcı bir yakınlaşma buldum. On İspanyol seçmenden dördü ve siyah seçmenlerin beşte biri Trump hakkında olumlu izlenime sahipti. Çoğu, “Önce Amerika” sloganını taşıyan dış politikasına sempati duyuyordu. İspanyol seçmenlerin yalnızca %20’si ve siyah seçmenlerin %26’sı ekonomik koşulların iyi veya mükemmel olduğunu düşünüyor. Tam zamanlı Siyah işçilerin ortalama haftalık ücretleri Trump’ın başkanlığı sırasında keskin bir şekilde arttı, ancak Biden döneminde esasen durgun kaldı.

Ancak New York Times köşe yazarı Thomas Edsall’ın işaret ettiği gibi, mutlak sayılarda beyaz olmayanların oylarındaki değişim sıklıkla yansıtıldığı kadar önemli değil. Şimdi. “Neredeyse on İspanyol kökenliden altısı Joe Biden’a oy verdi; Kamala Harris için on üzerinden beş. On siyah seçmenden dokuzu Biden’ı seçti; Harris için on üzerinden sekiz. Trump’ın oylarının beşte dördünden fazlası beyaz seçmenlerden geldi.

Trump kazandı çünkü mükemmel siyasi içgüdüleri vardı ve insanlar onun neyi temsil ettiğini tam olarak biliyordu. Ticaret ve göç konusundaki görüşleri siyasete girmeden yıllar önce şekillendi. 1989’da bir gazeteciye “Tarifelere kesinlikle inanıyorum” demişti. “Amerika soyuluyor.” 2000 tarihli kitabında, Hak ettiğimiz Amerika“Yasadışı göç konusunda şu anki eylemsizliğimiz burada yasal olarak yaşayanlara yönelik umursamazlığı ve umursamazlığı gösteriyor” diye yazdı.

Zengin ve fakiri ayırıyoruz

Demokrat Parti için özellikle rahatsız edici olan şey, bu seçimin 2012 sonrası seçim gerçekliğini pekiştirmesidir: Daha az varlıklı olanlar Trump’ın yanındayken, üniversite eğitimi almış kıyı elitleri Demokratların yanında yer alıyor. Beyaz Amerikalılar nüfusun yüzde 67’sini oluşturduğundan ve Amerikalıların yüzde 62’si üniversite diplomasına sahip olmadığından, Demokratların ülkeye liderlik etmek için konumlarını uyum sağlamak için değiştiren, her zaman tedbirli davranan geleneksel politikacıların ötesine bakması gerekecek. kavga ediyor.

Ancak hepimizin bildiği gibi Trump kendisinin en büyük düşmanı olabilir. Tamamen işlemseldir. Onun için sadakat her zaman tek yöndedir. Kendine olan güvensizliği, ilgi odağını başkalarıyla paylaşmasını engelliyor. Kibri onu manipülasyona açık hale getiriyor. Onun karakter konusunda iyi bir yargıç olmaması ve ona sadık olanların döner kapıdan geçmeye devam etmesi şaşırtıcı değil.

Trump Takımı, 2.0

Bu köşenin başındaki alıntı, 2013’ten beri Trump’la çalışan ve 2016’daki kampanyasını yürüten Cumhuriyetçi anketör Kellyanne Conway’den geliyor. Daha sonra Trump’ın ilk yönetimine katıldı ancak Ağustos 2020’de genç kızıyla kamuoyunda yaşanan bir kavganın ortasında ayrıldı. kişisel ve politik olarak eleştirdi ve Legal’den ayrılmakla tehdit etti.

Bir zamanlar Trump’la birlikte olan ama artık olmayan tek kişi Conway değil. Trump’ın baş ideologu ve konuşma yazarı Steve Bannon artık görevde değil. Yerine Trump’ın katı göç politikalarının mimarı Stephen Miller getirildi. Trump’ın kızı Ivanka ve damadı Jared Kushner’ın yerlerine, yönetime katılmak isteyen herkes için “sadakat testi” yapmaktan sorumlu olan Don Jr. getirildi. Trump’ın en uzun süre görev yapan özel kalemi John Kelly’nin yerine, Trump’ın kampanya yöneticisi Susie Wiles getirildi. Wells disiplini ve Trump’ın dikkatini çeken her şeyi kolaylaştırmaya odaklanmasıyla tanınıyor. Büyük soru şu: Ne kadar sürecek?

the New York TimesTrump’tan nefret eden ve onu okumayı seven Trump, ABD Anayasası’ndaki 22. Değişikliğin üçüncü bir başkanlık dönemini yasaklaması nedeniyle Trump’ın “topal ördek” bir başkan olacağını öne sürdüğü için eleştirildi. Eleştirmenler gazeteyi ekşi üzümle suçladı. Ancak makale, istemeden de olsa Trump’ın temel ikilemini vurguladı: Arkasında nasıl bir miras bırakmak istiyor? Kendisi, Washington’un derin bölünmüşlüğünü ve Amerikan toplumuna olan güvensizliğini aşarak son on yılda Amerikan siyasetinin en baskın figürü haline geldi. Şimdi devlet adamlığına dönüp ülkeyi birleştirmeye mi çalışacak? Yoksa MAGA kuralına boyun eğip intikam susuzluğunu serbest mi bırakacak?

Bir belirsizlik durulaması

İlk işaretler kaygı verici. Trump’ın etik ihlalleri nedeniyle soruşturma altında olan tartışmalı Kongre Üyesi Matt Gaetz’i aday göstermesi başsavcıyı alarma geçirdi Wall Street Journal. Gazete, “O, yasayı siyasi intikam için kullanmak isteyenlerin adayıdır ve sonu iyi olmayacaktır” uyarısında bulundu.

Aynı şekilde, vaka Fox Haberleri Pentagon’un ırksal ve transseksüel eşitlik politikalarına karşı açık sözlü olan sunucu Pete Hegseth ve artık Trump’a sadık olan eski Demokrat başkan adayı Tulsi Gabbard’ın ulusal istihbarat direktörü olarak atanması endişeleri artırıyor. Gabbard istihbarat deneyimine dair hiçbir kanıt göstermedi. Bu gelişmelere kimse şaşırmamalı.

(Ajay Kumar kıdemli bir gazetecidir. Business Standard’ın eski genel yayın yönetmeni ve Economic Times’ın eski genel yayın yönetmenidir.)

Yasal Uyarı: Bunlar yazarın kişisel görüşleridir