Brian Epstein’ın biyografisi, Beatles’ın menajerini bu kadar mükemmel yapan şeyin ne olduğunu ortaya koyuyor

Amazon Prime’ın Brian Epstein biyografik filmi Midas Man’in ön gösteriminde koltuğuma oturduktan birkaç dakika sonra, kendimi yanımdaki genç adamla bir Beatles sohbetinin içinde buldum. Böyle bir etkinlikte Fab Four fanatiği arkadaşımı bulmak beni şaşırtmadı. Ancak efsanevi yayıncı Paul Gambaccini ile konuştuğumu fark ettiğimde çok şaşırdım; bu adamın sadece John, Paul, George ve Ringo ile değil aynı zamanda orijinal davulcu Pete Best ve basçı Stuart Sutcliffe’nin kız kardeşiyle de tanıştığını keşfettim. Veya kendi ifadesiyle “beş buçuk Beatles”.

Işıklar sönüp biz hazırlanırken Gambaccini bunun “İçinde Beatles müziği olmayan başka bir Beatles filmi” olmayacağını umduğunu fısıldadı. The Beatles’ın otobiyografisindeki film müziklerinin konusu her zaman hayranlar arasında odadaki bir fil olmuştur ve Backbeat (1994), In His Life: The John Lennon Story (2000), Lennon Naked (2010) ve daha birçokları gibi Midas Man ondan önceki diğerleri zaten eksikti. Yani Lennon ve McCartney’nin (veya Harrison’ın) kökenleri.

Ancak, 2019’daki Dün’ün Beatles’ın müziğini kullanma haklarını (tüm bütçenin %40’ı) elde etmenin 10 milyon dolara (7,7 milyon £) mal olduğu göz önüne alındığında, bu gerçekten de şaşırtıcı olmamalı. Bunun etrafında sinsi bir yol da yok. Bu kadarını, şarkıların izinsiz kullanımı nedeniyle yeniden yayımlanması yasaklanan 1979 tarihli “The Beatles Are Born” albümünün akıbetinden biliyoruz.

Midas Man, Beatles’ın efsanevi menajeri Brian Epstein’ın hikayesini anlatıyor. Film, Jacob Fortune Lloyd’un canlandırdığı Epstein’ın, bir mobilya ve müzik enstrümanı mağazasında cüretkar bir yönetici olarak çalıştığı günlerden, az tanınan ve imzasız grubu Beatles’ın bir gün “daha büyük” olacağına dair verdiği sözün gerçekleşmesine kadar geçen süreyi konu alıyor. Elvis.” “.

Bazı incelemeler, filmin Epstein’ın bir dakika Amerikalı TV sunucusu Ed Sullivan’a yaltaklandığını ve ardından babasının ölümünden sonra çöktüğünü gösterdiğiyle ilgili sorun çıkardı. Ancak bu tür kişilik çelişkileri, Epstein’ı Beatles’ın biyografi yazarı Craig Brown tarafından yalnız, iş adamı, titiz, takıntılı, zeki, tuhaf ve karamsar olarak tanımlanan bir adam yapan şeydi.

Bana göre Epstein’ın karmaşıklığı onu hem gerçek hayatta hem de Midas Adamı’nda bu kadar sevimli kılan şey. Fortune-Lloyd, onu ustaca ve gerçekçi bir şekilde, yeteneklerine güvenen ama aynı zamanda her an kendinden şüphe duymanın eşiğinde olan biri olarak tasvir ediyor. Aynı zamanda Epstein’ı, ailesinin dükkanında piyano satmaktan birkaç yıl içinde eğlence sektörünün en güçlü insanlarından biri haline gelen inanılmaz yolculuğuna çıkaran manyetik çekiciliği de taşıyor.

Sorunlu bir hayatın bu trajik hikayesinde, pek çok gözyaşı dökücü anın olması şaşırtıcı değil. Ancak senaristler Brigitte Grant ve Jonathan Wickham, hassaslığı balyoz yerine tercih ederek, abartılı duyguları abartmanın cazibesinden kaçınıyorlar.

Bunu Fortune-Lloyd’un abartısız oyunculuğuyla birleştirirsek filmde pek çok dokunaklı anın ortaya çıkmasına neden oluyoruz. Epstein grubun dünyasının bir parçası olmayı arzuluyor, ancak iktidar konumu, (algılanan) sınıf farklılığı ve en önemlisi sosyal beceriksizliği nedeniyle kenarda kalıyor.

Brian olmak

Filmin çekim yerleri, Liverpool’un 1960’ların canlılığı ve yoksulluğunun eşsiz karışımından New York’un ışıltısı ve ihtişamına kadar film boyunca öne çıkan noktalardır. Epstein’ın çalıştığı ve yönetim şirketi haline gelen North End Müzik Mağazası (NEM’ler), çok yakında yaklaşan kültürdeki tektonik değişime dair enerji ve beklentiyle doluydu. The Beatles’ın The Cavern’deki öğle yemeği performanslarından daha sürükleyici bir eğlence deneyimine pek rastlamadım.

Fortune-Lloyd’un titiz performansının yanı sıra öne çıkan birkaç olay daha vardı. Leo Harvey-Elledge, George Harrison rolünde bol miktarda mizah sunuyor; Darci Shaw, hayat dolu Cilla Black rolünde bir kamera hücresine sahip ve her zaman mükemmel olan Eddie Marsan ve Emily Watson, Epstein’in ebeveynleri olarak (biraz yeterince kullanılmasa da) mükemmel bir şekilde rol alıyor.

Kadro genel olarak iyi olsa da Fortune-Lloyd’u oynayan Epstein’ın, Jonah Leese’i oynayan John Lennon’dan yalnızca altı yaş büyük olduğunu görmek zor. İlki kadar çok yönlü olmasına rağmen, Epstein’ın 27 yaşından çok daha yaşlı görünüyor; bu, Beatles’ın 1961’de The Cavern’deki performansını ilk kez gördüğü yaştı.

Bu küçük bir nokta gibi görünebilir, ancak kendisi ile grup arasındaki dinamiği etkiliyor ve bu, Fortune Lloyd (1.80’lik) ve Liz (1.80’lik) arasındaki önemli boy farkıyla birleştiğinde, bir anlam veriyor. The Beatles’ın yapımcısı George Martin’i daha çok temsil eden otorite.

John “Tex” Ellington’ı (Ed Speleers) ana karakter yapma kararı da sürpriz; çünkü her ne kadar gerçek bir kişiden esinlense de Epstein’ın hayatında oynadığı rol Beatles tarihçileri arasında oldukça tartışılıyor. Ancak kabul etmek gerekir ki, bu çalkantılı aşk ilişkisinin dahil edilmesi Epstein’ın karakterizasyonuna başka bir boyut kattı.

Bunun dışında Midas Man’de muhtemelen iflah olmaz Beatles hayranlarının Epstein hakkında bilmediği hiçbir şey yok. Ancak kendisinin ve Beatles’ın “şimdiye kadar anlatılan en harika hikaye” olarak adlandırılan şeyin bir parçası olduğu göz önüne alındığında, bu mutlaka kötü bir şey değil.

---

(yazar: Glenn Fosbury, Beşeri ve Sosyal Bilimler Dekan Yardımcısı, Winchester Üniversitesi)

(Açıklama Beyanı: Glenn Fosbury, bu makaleden yararlanabilecek herhangi bir şirket veya kuruluş için çalışmaz, danışmanlık yapmaz, hisse sahibi değildir veya bunlardan fon almaz ve akademik görevi dışında herhangi bir ilgili bağlılığı açıklamamıştır)

Bu makale The Conversation’dan Creative Commons lisansı altında yeniden yayınlanmıştır. Orijinal makaleyi okuyun.

(Başlık dışında bu hikaye NDTV personeli tarafından düzenlenmemiştir ve ortak bir yayından yayınlanmıştır.)