Pakistan’da “helal” olduğu iddia edilen ve eskort seçenekleriyle evlilik uygulamalarının yükselişi

Rawalpindi:

Pakistan’daki geleneksel evlilik şirketleri, kızların potansiyel gelinlere dönüştürülmesinde saygın bir rol oynuyor ancak kendilerini helal olarak pazarlayan evlilik uygulamaları, kadınlara koca bulma konusunda yeni bir yol sunuyor.

Lahorlu bir tekstil tasarımcısı olan Azza Nawaz, AFP’ye şunları söyledi: “Meslektaşımın internette tanıştığı biriyle evlendikten sonra mutlu olduğunu gördüğümde… Dört ya da beş yıldır rishta teyzeleri denediğimize göre, bunu da deneyelim diye düşündüm.” .

Rishta teyzeleri veya geleneksel çöpçatanlar, flört etmenin sahtekarlık olarak kabul edildiği bir ülkede kadınları damatlıyor ve onları potansiyel taliplerin aileleriyle tanıştırıyor.

Ancak son birkaç yılda Pakistan’da özellikle Müslümanlara yönelik evlilik uygulamaları ortaya çıktı ve sözde “aşk eşleşmeleri” vaat edildi.

Bazıları, seçilen bir akrabaya gönderilen ve alınan mektupların haftalık bir kopyasını sağlayan bir “eskort” seçeneği sunuyor; bu, oğullarının veya kızlarının yabancılarla temasa geçmesinden endişe duyan aileleri memnun ediyor.

Azza için bu bir başarıydı: Muzz’da Wasim Akhtar ile tanıştıktan sadece üç ay sonra evlendi.

“Ailemizi dahil etmeden önce iki randevuya gittik. Acele etmedik” dedi.

Gallup ve Gilani Pakistan araştırmasına göre Pakistanlıların %80’inden fazlası görücü usulü evlilikler yapıyor, evliliklere aileler karar veriyor ve bazen nişan gelin ve damatla tanışmadan bile kararlaştırılıyor.

Ebeveynler, uygun bir aile bulmalarına yardımcı olmak için profesyonel Rishta teyzelerinden yardım isterler ve ilk izlenim genellikle genç kadının potansiyel kayınpederine çay koyarkenki görünümüne bağlıdır.

Ancak uygulama, geçen yılki lansmanından bu yana büyük şehirlerdeki bir reklam kampanyası aracılığıyla 1,2 milyon Pakistanlının kaydolduğunu ve 15.000 kişinin halihazırda evlendiğini söylüyor.

Evlilik uygulamaları kendilerini “helal” veya İslam’da izin verilen olarak tanımlıyor, mahremiyet adına profil fotoğraflarını bulanıklaştırma seçenekleri sunuyor ve amacın bir evlenme teklifi hazırlamak olduğunu açıkça belirtiyor.

Ancak Pakistan’da “ahlaksız” olduğu gerekçesiyle yasaklanan Tinder gibi sıradan flört uygulamalarıyla ilgili damgalamayla mücadele etmeye devam ediyorlar.

Waseem şunları söyledi: “Karımın bizi yargılamadığından emin olana kadar insanlara karımla nasıl tanıştığımı anlatmıyorum.”

Gelenek moderniteyi tarihlendirir

Birçoğunun çok kuşaklı ailelerde yaşadığı Pakistan’da evlilik, iki aile arasındaki bir buluşma olarak görülüyor.

Kendi kocanızı veya karınızı seçmek, büyüklere karşı kökleşmiş saygıya karşı bir meydan okuma ve geleneksel aile yapısına yönelik bir tehdit olarak görülebilir.

Bu nedenle Rishta teyzelerine, uyumlu ailelerden talip bulma konusunda güveniliyor; bu süreç, genellikle 25 yaşına kadar evlenmeleri beklenen genç kadınlar için bazen aşağılayıcı olabiliyor.

Reda Fatima şunları söyledi: “Benden adamın ailesine hobilerimin yürüyüş veya fotoğrafçılık olduğunu değil, yemek pişirmek ve temizlik yapmak olduğunu söylememi istedi… Bu beni kızdırdı.”

“Görünüşüm, ne yaptığım, ne kadar kazandığım, ailemin kim olduğu, kaç kardeşim olduğu ve gelecekle ilgili hedeflerimin neler olduğu hakkında konuşma cüretini gösterdiler. Yani her küçük şey yargılanıyor.”

Fatima’ya, Rishta’nın ebeveynleri tarafından tutulan teyzesi aracılığıyla birkaç olası eşleşme teklif edildi, ancak bir erkekle tanışma toplantısı için yaklaşık 700 dolar ödemesi istendi.

Maçın yabancı pasaport sahibi olup olmamasına göre fiyatın dalgalandığını da sözlerine ekledi.

Sonunda bu süreçten vazgeçti ve kocasıyla tesadüfen tanıştıktan sonra “aşk evliliği” yapan Pakistanlıların %18’inin bir parçası oldu.

Karaçi’deki bir evlilik danışmanlığının genel müdürü Muskan Ali, “Bir erkek nasıl görünürse görünsün, kel ya da büyük göbeği olsa bile mankene benzeyen bir eş ister” dedi.

Zaman kaybı

Rishta’nın teyzeleri henüz kendilerini tehdit altında hissetmiyorlar.

Çöpçatanlar müşterilerle bağlantı kurmak için şık web siteleri ve WhatsApp gruplarıyla işlerini dijitalleştirmeye çalışırken, ofisleri bilgisayarlarda profil taslağı hazırlayan ebeveynler ve çocuklarla dolu.

Danışmanlar genç kadınlara, gelecekteki kayınvalidelerinin arzularına en iyi şekilde uyacak şekilde nasıl yürümeleri, konuşmaları ve giyinmeleri gerektiğini öğretir.

Rawalpindi’deki Rishta Teyzeler topluluğunun başkanı Fawzia Azam gibi pek çok geleneksel talip, evlilik başvurularını doğrudan reddediyor.

“İnsanlar bu uygulamalarla zaman harcıyor” dedi.

“Bütün gece birlikte sohbet etmekten hoşlanmıyorum.”

Rishta Teyzeler topluluğunun başkanı Fawzia Azam (ortada), Rawalpindi’deki yıllık toplantı sırasında diğer çöpçatanlarla birlikte
Resim kaynağı: Agence France-Presse

Feminist yazar Ayesha Sarwari’ye göre çöpçatanlık süreci gelinler üzerinde “kontrol” uygulamakla ilgili.

“Her iki tarafta da eşit saygının olduğu ve herhangi bir insanı sırf belirli bir şekilde göründüğü veya belirli bir ırka ait olduğu için aşağılamanın söz konusu olmadığı iyi bir orta yol bulmamız gerektiğini söyleyebilirim.” söz konusu. Agence France-Presse.

Adı değişen dijital medya sanatçısı Anila, bir çöpçatanla bulaşmamak için elinden geleni yaptı ve evlilik uygulamasına yöneldi ancak yeni endişelerle karşılaştı.

İslamabad’daki bir kafede profilinde gezinirken “Bir uygulamada olmak zor… erkekler yalan söyler” dedi.

Daha sonra, erkeklerin onu tanımaması için profilinde sahte isim ve fotoğraf kullandığını itiraf etti.

“Geriye kalan tek seçenek bunun yerine görücü usulü evliliğe gitmek.”

(Başlık dışında bu hikaye NDTV personeli tarafından düzenlenmemiştir ve ortak bir yayından yayınlanmıştır.)