Güney Çin Denizi anlaşmazlığı ve Hindistan’ın bu konudaki tutumu

Yeni Delhi:

Hindistan, Hint-Pasifik bölgesinde barış ve refah için seyrüsefer özgürlüğünü, uçuş özgürlüğünü, meşru ve engelsiz ticareti ve uluslararası hukuka bağlılığı temsil ettiğini yineledi. Laos’un başkenti Vientiane’deki 11. ASEAN Savunma Bakanları Forumu’nda konuşan Savunma Bakanı Rajnath Singh, perşembe günü yaptığı açıklamada, Güney Çin Denizi’ndeki denizcilik faaliyetlerini düzenlemeye yönelik yeni davranış kurallarının uluslararası hukukla tutarlı olması gerektiğini söyledi.

Savunma Bakanı, yasanın bu müzakerelere taraf olmayan ülkelerin meşru hak ve çıkarlarına zarar vermemesi gerektiğini söyledi. “Bu yasanın uluslararası hukukla, özellikle de 1982 tarihli Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesiyle tamamen tutarlı olması gerekiyor” diye ekledi.

Singh, “Hindistan, küresel sorunlara gerçek ve uzun vadeli çözümlerin ancak ülkeler yapıcı bir şekilde etkileşime girdiğinde, birbirlerinin görüşlerine saygı duyduklarında ve işbirliği ruhuyla ortak hedefler doğrultusunda çalıştıklarında elde edilebileceğine inanıyor.” dedi.

Bu yılın başlarında, Dışişleri Bakanı S Jaishankar, Laos’ta düzenlenen 14. Doğu Asya Zirvesi Dışişleri Bakanları Toplantısında konuşma yaparken, “uluslararası hukukla tutarlı olan ve böyle olmaması gereken” “objektif ve etkili” bir davranış kurallarına duyulan ihtiyacı vurguladı. . Tartışmalara taraf olmayan devletlerin meşru haklarına ve çıkarlarına zarar veriyor.” Ayrıca Güney Çin Denizi’nden geçen deniz iletişim hatlarının Hint-Pasifik bölgesinde barış ve refah için hayati öneme sahip olduğunu vurguladı.

Güney Çin Denizi konusunda anlaşmazlık

Güney Çin Denizi, batıda Vietnam, doğuda Filipinler, Malezya ve Brunei Sultanlığı, güneyde Endonezya ve Malezya, kuzeyde Çin ve Tayvan ile sınırlanan yarı kapalı bir su kanalıdır. Dünya Bankası’na göre, Kore, Çin, Rusya ve Japonya’daki limanlar da dahil olmak üzere Hint Okyanusu ile Kuzeydoğu Asya arasındaki büyük bir uluslararası nakliye rotasının üzerinde yer alıyor ve malların değeri Güney Çin Denizi üzerinden yılda yaklaşık 5,3 trilyon ABD doları tutarında geçiş yapıyor. rapor. Çin’in gücü.

Güney Çin Denizi de zengin balıkçılık alanlarına sahip ve BBC’nin raporuna göre dünyadaki balıkçı teknelerinin yarısından fazlası bu bölgede faaliyet gösteriyor. Su havzasını çevreleyen ülkeler, yüzyıllardır birbiriyle yarışan iddialarla bölgenin kontrolünü ele geçirmek için boğuşuyor, ancak son yıllarda gerilimler arttı.

Ülkeler, Paracel ve Spratly Adaları gibi denizdeki çeşitli adalar ve alanlar üzerinde egemenlik iddiasında bulunurlar. Büyük oranda yerleşim olmamasına rağmen, Paracel Adaları ve Spratly Adaları’nın çevresinde doğal kaynak rezervleri bulunabilir.

Çin’in iddiası

Güney Çin Denizi’ni çevreleyen tüm ülkeler arasında Çin’in bölgenin en büyük bölümünde egemenlik iddiasında bulunduğu ve sınırlarını sözde “dokuz çizgi” ile çizdiği söyleniyor. 1947’de Pekin, iddialarını detaylandıran bir harita yayınladı ve bölgedeki haklarının, Paracel ve Spratly ada zincirlerinin Çin ulusunun ayrılmaz bir parçası olarak kabul edildiği yüzyıllar öncesine dayandığı konusunda ısrar etti. BBC’nin haberine göre Çin haritalarında görünen ve Güney Çin Denizi’nin neredeyse tamamını kapsayan dokuz noktalı çizgi herhangi bir koordinat içermiyor.

Tayvan da bu iddiaları yansıtıyor ve Güney Çin Denizi’ndeki adaların Çin Cumhuriyeti topraklarının bir parçası olduğunu söylüyor.

Çin’in iddiasıyla ilgili anlaşmazlık

Vietnam, Pekin’in iddiasını reddediyor ve Çin’in 1940’lardan önce adalar üzerinde egemenlik iddiasında bulunmadığını söylüyor. Vietnam’a gelince, hem Paracel Adaları hem de Spratly Adaları 17. yüzyıldan beri aktif olarak Vietnam tarafından yönetiliyordu. Ayrıca bunu kanıtlayan belgelere sahip olduğunu da iddia ediyor.

Filipinler de bölgedeki bir diğer önemli talep sahibi ülke. Filipinler, iddiasının ana temeli olarak Spratly Adaları’na olan coğrafi yakınlığını gösteriyor. Filipinler aynı zamanda Çin’in kendi bölgesi olarak adlandırdığı Scarborough Shoal üzerinde de egemenlik iddiasında bulunuyor.

Malezya ve Brunei ayrıca Güney Çin Denizi’nin Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi veya UNCLOS tarafından tanımlandığı şekilde ekonomik dışlama bölgelerine giren bazı kısımlarını da talep ediyor.

BM Yönetişimi ve Davranış Kuralları

Filipinler, 2013 yılında Çin’in Güney Çin Denizi üzerindeki iddialarına karşı yasal tahkime başvurmuştu. 12 Temmuz 2016’da Lahey’deki Daimi Tahkim Mahkemesi, Çin’in Dokuz Nokta Hattı ve son zamanlardaki arazi ıslah faaliyetleri de dahil olmak üzere iddialarının temel unsurlarının yasa dışı olduğuna karar vererek ezici çoğunlukla Filipinler lehine karar verdi. BM kararı, Çin dahil 162 ülke tarafından imzalanan, denizlerin küresel anayasası olarak kabul edilen Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi’ne (UNCLOS) dayanıyordu.

Beklendiği gibi Çin, BM kararını “geçersiz ve geçersiz” olduğu gerekçesiyle kabul etmeyi reddetti.

Güney Çin Denizi’nde bir “davranış kuralları” şu anda deniz sınırı anlaşmazlığının tarafları olan altı ülke (Filipinler, Çin, Tayvan, Vietnam, Malezya ve Brunei) arasında tartışılıyor.

Burma, Kamboçya, Endonezya, Laos, Singapur ve Tayland da Güneydoğu Asya Ülkeleri Birliği’nin (ASEAN) yanı sıra diğer üye ülkeler Brunei Sultanlığı, Malezya, Filipinler ve Vietnam’ın da parçası olan müzakerelere katılıyor. Kod için.

Davranış Kurallarına ilişkin müzakereler yirmi yıl boyunca arttı ve azaldı. The Interpreter’ın bir raporuna göre, geçen Temmuz ayında anlaşmayı hızlandırmak amacıyla görüşmelerin sonuçlandırılması için üç yıllık bir süre kararlaştırıldı.

Sonuçta dünyanın payı

Güney Çin Denizi Davranış Kuralları Anlaşması Hindistan’ın yanı sıra ABD, İngiltere, Japonya ve Avustralya gibi birçok ülkeyi etkileyecek. Çin’in iddiaları, ticareti ve deniz kuvvetlerinin hareketini kolaylaştıran önemli deniz yolları olan deniz iletişim hatlarını tehdit ediyor.

ABD, bölgedeki siyasi, güvenlik ve ekonomik çıkarlarını korumak için, seyrüsefer özgürlüğü operasyonları yürüterek ve Güneydoğu Asya’daki ortaklarına verdiği desteği artırarak Çin’in iddialı toprak iddialarına ve arazi ıslah çabalarına meydan okudu.

Çin’in iddialı varlığına karşı koymak için Japonya, deniz güvenliği yeteneklerini geliştirmek ve Çin saldırganlığını caydırmak amacıyla Filipinler ve Vietnam’a gemi ve askeri teçhizat da sattı.