Delhi’nin hava kirliliği durumu kötü bir evliliğe benziyor

Biz Delhi halkının şehirle kötü bir evliliği var. Bu evlilik geri döndürülemez, ancak her iki taraf da sona ermesi çağrısında bulunmakta isteksizdir. Çünkü bunu durdurmak sadece acıyı değil aynı zamanda hata yaptığımızın kabulünü de beraberinde getirir. Böylece geçmişteki hatalarımızın yükünü parmaklarımızda taşımaya devam ediyoruz, böylece pençelerimizi birbirimizin derisine daha da batırıyoruz.

Bugün gibi “iyi” bir günde, Delhi’nin hava kalitesi indeksi değeri 407’dir. Hafifçe dağılan dumanın arasından süzülen acı verici güneş ışığına seviniyoruz. En azından 1600 değil. En azından yüzüme çarpmıyor. Bu yıkıcı zehirliliğin dramasına o kadar alıştık ki, dramanın yokluğundan korkuyoruz. Sözleşmeye dayalı güç dinamikleriyle gelişmeyen aşk tarafından tehdit edildiğimizi hissettiğimiz gibi, temiz havaya maruz kaldığımızda ciğerlerimiz şok geçirir. İçgüdüsel olarak korkuyoruz ve şüpheciyiz. Tıpkı evliliğin görünürdeki istikrarında teselli bulduğumuz gibi, duman sisi içinde de güzellik arıyoruz.

Bu güzellik, bu istikrar bizi yüz kere öldürmeye yeter.

Kirlilik, evlilik ve sınıf

Genellemelere gidilerek hem evliliğe hem de hava kirliliğine dair belirli bir sınıf algısı oluşuyor. Zenginler, klimaların ve hava temizleme cihazlarının maksimum seviyeye çıkarıldığı evlerinin göreceli konforunu bıktıracak kadar tartışırken, yoksulların böyle bir lüksü yok. Aslında ısınmak için ateş yakarlar. Sonuçlar aynı.

Zengin insanlar, kendilerini durumun o kadar da kötü olmadığına inandıracak tatil ve tatil lüksüne sahiptir. Veya geçicidir. Yoksul insanların kendi lehlerine işleyen kadercilikleri var. Zaten her şey kötüyken şikayet etmenin ne anlamı var? Bu biziz. Durum bu. Biz böyle yaşıyor ve ölüyoruz. Fakirler de güvenlik ağı olmayan zenginleri taklit ediyor.

Yakın tarihli bir rapor, Delhi’de en az bir üyesinin kirliliğe bağlı bir hastalıktan muzdarip olmadığı hiçbir hanenin olmadığını iddia ediyor. Delhi’de listelenen yaklaşık 200 evlilik danışmanı var. Listelenmeyen sayı daha yüksek olabilir. Ayrıca her zaman tavsiye vermeye hazır olan bir grup aile ve arkadaş vardır. Şehirde en az 10.000 boşanma avukatı var. Ana fikri anladınız. Ancak bugün güzel bir gün.

İşler çirkinleştiğinde “diğerini” suçlamak çok kolaydır. Onlar Haryana ve Pencaplı çiftçiler. Hayır, bunlar NCR’daki arabalar. Diğer kadın. Sen deli misin? Onun meraklı ailesi, aptal. Bu o. Bu o. Onlar. Bu kesinlikle ben değilim.

Kale direklerini dönüştürme

GRAP-ple’a karar veriyoruz. Yeni hedef listeleri buluyoruz, eskilerini değiştiriyoruz. “Bu mantıklı. En azından bugün dünden daha iyi.” Açıkça görülen felaketler, yani 1600’de Irak’taki El Kaide, 450’lik “makul” sınırlara düştüğünde eski kalıplara düşüyoruz. Kendimiz ve başkaları için iddialarımızı korumaya dönüyoruz. Hatta açık havada brunch’la kutluyoruz.

Başka birinin her şeyi “düzeltmesini” istiyoruz. Kendimizden daha büyük güçlere bakıyoruz. Tanrı ve hükümet. Ve hiç kimse bir şeyi düzeltmekle ilgilenmiyor. Alternatifler uygun olmadığı için hükümetlerin ve şirketlerin statükoyu koruma konusunda çıkarları var. Bir ailede sorunlu bir evliliğin olduğunu kabul etmek de rahatsız edicidir. Göz yummak herkese yakışır.

Ama işin içinde çocuklar da var. Ah, iyi olacaklar. Buna ihtiyaçları var. İyi bir okula ihtiyaçları var. Fırsatlara ihtiyaçları var. İstikrara ihtiyaçları var. istikrar. “Stabil” ailelerden “istikrarlı” insanlar olarak büyüyecekler. Zaten dış dünya kirli. İçinde nefes almalarına gerek yok. Onları korumak için onlara ekranlar satın alalım. Hadi yerleşelim.

Biz de suçluyuz

İnsan vücudunun esnekliği benzersizdir. Yeterince uzun süre maruz kalırsak, kötü seksten kötü havaya kadar her dehşete alışırız. Bu iyi bir şey değil. Değişim aramamızı engeller. Değişimi ancak dayanamayıp bedenimiz pes ettiğinde arar ve talep ederiz. Ancak çoğu durumda artık çok geçtir.

Bizi koruyacak kanunlar bizim tarafımızdadır. Bizi korumalarını nasıl sağlayacağımızı bilmiyoruz. Çünkü çalışmak gerekiyor. Ancak bundan önce hatalarımızı yaşadığımızı dürüstçe kabul etmeliyiz. Biz kolaylaştırıcıyız. Biz de suçluyuz.

Yiyecek, seks ve kirli güç kaynaklarının kalıntılarını yakmaya devam edeceğiz.

Villalar, gecekondu mahalleleri, rüyalar ve şeytanlar inşa etmeye ve yıkmaya devam edeceğiz.

Yapmayacağımız şey elma arabasını altüst etmek. Çünkü her seferinde bir gün alıyoruz. Çünkü sonunda hepimiz öldük.

(Nishtha Gautam Delhi’de yaşayan bir yazar ve akademisyendir.)

Yasal Uyarı: Bunlar yazarın kişisel görüşleridir