Uluslararası Adalet Divanı’nın çıkardığı tutuklama emrinin ardından Netanyahu, 1894’te Dreyfus’u çağırır.

Yeni Delhi:

İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu, UCM’yi kınarken, mahkemenin kendisine yönelik tutuklama emrini 1894’teki kötü şöhretli Dreyfus davasına benzetti. 1894’te başlayan Dreyfus davası, Fransız ordusunda görev yapan ve haksız yere vatana ihanetle suçlanan bir Yahudi subayla ilgiliydi. uydurma delillere dayanmaktadır.

ICC’nin hamlesi, Netanyahu ve eski İsrail Savunma Bakanı Yoav Gallant’ı Gazze’de devam eden çatışmada savaş suçları işlemekle suçluyor; Netanyahu’nun “Yahudi karşıtı” olarak eleştirdiği ve “modern Dreyfus davasını” yansıtan bir karar.

Netanyahu, Fransız ordusunda görev yapan Yahudi subay Alfred Dreyfus’un 2013 yılında haksız yere mahkum edilmesine atıfta bulunarak, “UCM’nin aldığı Yahudi karşıtı karar, günümüzdeki Dreyfus davasına benziyor ve aynı şekilde sonuçlanacak” dedi. Bu, on dokuzuncu yüzyılın sonlarında Fransa’daki derin Yahudi karşıtlığını ortaya çıkaran dönüm noktası niteliğinde bir vakadır.

Dreyfus Olayı, 19. yüzyılda Fransa’da anti-Semitizm ve yargı yolsuzluğunun damgasını vurduğu en tartışmalı hukuk skandallarından biriydi. Fransız Yahudi ordusunda yüzbaşı olan Alfred Dreyfus, 1894 yılında uydurma deliller üzerine haksız yere vatana ihanetten mahkum edildi. Aşağılayıcı bir halka açık törenle rütbesi elinden alınan ve Fransız Guyanası’ndaki eski bir ceza kolonisi olan Şeytan Adası’na sürülen Dreyfus’un çilesi, sistemik adaletsizliğin ve Yahudi karşıtlığının sembolü haline geldi.

Fransız yetkililer, Dreyfus’u, kendi el yazısına belli belirsiz benzeyen bir parçaya dayanarak askeri sırları sızdırmakla suçladı. Yaygın anti-Semitizmin körüklediği duruşma, delillerin asıl suçlu olarak başka bir polis memuru Ferdinand Esterhazy’yi göstermesine rağmen mahkûmiyetle sonuçlandı. Dava Fransa’yı ikiye böldü; Émile Zola gibi önde gelen aydınlar ünlü açık mektubunda adaletsizliği kınadı “Suçluyorum…!”

Uluslararası Ceza Mahkemesi, Hamas’ın 7 Ekim’de İsrail’e yönelik acımasız saldırılarının ardından Gazze’de savaş suçları ve insanlığa karşı suçlar işlemekle suçlanan Netanyahu ve Gallant hakkında tutuklama emri çıkardı. 1.400’den fazla İsraillinin ölümüne ve yüzlerce kişinin kaçırılmasına yol açan bu saldırılar, İsrail’in geniş çaplı askeri müdahalesine yol açarak Gazze’de büyük can kaybına ve yıkıma yol açtı. Bu notlar, mahkemenin ilk kez bir İsrail devlet başkanını hedef aldığını gösteriyor.

Netanyahu, ICC’nin davasını “saçma ve yanlış” olarak nitelendirerek reddetti. Başsavcı Karim Khan’ı yolsuzlukla suçladı ve kararın, dikkatleri Khan’a yönelik cinsel taciz suçlamalarından başka yöne çekme girişimi olduğunu iddia etti, ancak Khan bunu reddetti. İsrail Devlet Başkanı Isaac Herzog, ICC’nin hamlesini “adalet için karanlık bir gün” olarak tanımlarken, Dışişleri Bakanı Gideon Saar mahkemenin “tüm meşruiyetini kaybettiğini” söyledi.

Ancak B’Tselem insan hakları örgütü, ICC’nin eylemlerini memnuniyetle karşıladı ve tutuklama emirlerinin uluslararası düzeyde uygulanması yönünde çağrıda bulundu. Grup, tutuklama emirlerini “İsrail-Filistin çatışmasında işlenen suçlardan sorumlu liderlerin sorumlu tutulmasına yönelik kritik bir adım” olarak nitelendirdi.